Прызма (геаметрыя)

Прызма (стар.-грэч.: πρίσμα, (лац.: prisma) — мнагаграннік, 2 грані якога (асновы прызмы) — роўныя многавугольнікі з адпаведна паралельнымі старанамі, а іншыя грані (бакавыя) — паралелаграмы.

Прызма

У залежнасці ад колькасці бакавых граней прызмы бываюць 3-, 4-, 5-гранныя і г.д.

Прыклады прызмы:

• прамая прызма (бакавыя грані перпендыкулярнныя аснове)
• правільная прызма (прамая прызма, аснова якой — правільны многавугольнік)
• паралелепіпед.

Аб'ём прызмы роўны здабытку плошчы асновы на вышыню (адлегласць паміж асновамі прызмы).

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 125. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Прызма (геаметрыя)