Пуціўль

Пуці́ўль (укр.: Путивль) — горад у Сумскай вобласці Украіны на рацэ Сейм (басейн Дняпра), за 24 км ад чыгуначнай станцыі Пуціўль. Цэнтр Пуціўльскага раёна. Насельніцтва 19,5 тыс. ж. (1991).

Горад Пуціўль Путивль Герб Сцяг Краіна Украіна Вобласць Сумская Каардынаты 51°20′05″ пн. ш. 33°52′07″ у. д. Першае згадванне 1146 Плошча 10,51 км² Вышыня цэнтра 177 ± 1 м Насельніцтва 17 274 чалавек (2001) Часавы пояс UTC+2 і UTC+03:00 Тэлефонны код 05442 Паштовы індэкс 41500 Аўтамабільны код BM і НМ / 19 Пуціўль на карце Украіны ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

Упершыню згадваецца ў Іпацьеўскім летапісе пад 1146 годзе; крэпасць для абароны Кіеўскай дзяржавы ад набегаў полаўцаў. У 2-й палавіне XII ст. цэнтр аднайменнага княства, згадваецца «Слове аб палку Ігаравым». У 1240 разбураны мангола-татарамі.

З 1356 года ў складзе ВКЛ. У ходзе маскоўска-вялікалітоўскай вайны 1500-1503 гадоў заняты маскоўскімі войскамі ў 1500 годзе і паводле мірнага дагавора далучаныў да Маскоўскай дзяржавы.

Падча рэчыпаспалітаўска-маскоўскай вайны 1609-1618 гадоў заняты войскамі Рэчы Паспалітай, паводле Дэулінскага перамір’я 1618 года вярнуўся да Маскоўскай дзяржавы.

У XVIII — пачатку XX ст. павятовы горад, з 1769 года ў Курскай губерні.

З 1926 года ў складзе Украінскай ССР, з 1932 у Чарнігаўскай, з 1939 у Сумскай абласцях.

У Вялікую Айчынную вайну акупіраваны нямецкімі войскамі ў 1941—1943 гадах. Каля Пуціўля створаны Пуціўльскі партызанскі атрад пад камандаваннем С. А. Каўпака.

Інфраструктура

У горадзе працуюць харчовыя прадпрыемствы.

Пуціўльскі краязнаўчы музей.

Славутасці

Архітэктурныя помнікі 16—18 ст.:

• Малчанскі манастыр (16—19 ст.),
• Спаскі манастыр (17 — пач. 18 ст.),
• царква Міколы Казацкага (18 ст.).

Літаратура

• Пуціўль // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. С. 135.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Пуціўль