Пясчанік

асадкавая горная парода

Пясчанік, пескавікасадкавая горная парода з зерняў пяску, сцэментаваных гліністым, карбанатным, крамяністым, жалезістым і іншым матэрыялам. Паводле памераў зерняў і мінеральнага складу вылучаюць тыя ж разнавіднасці, што і сярод пяскоў. Вылучаюць таксама аркозы, граўвакі (пясчанікі з мінералаў і абломкаў асноўных вывергнутых парод, пераважна эфузіўных) і туфагенныя пясчанікі (утрымліваюць піракластычны матэрыял да 50%). Паводле ступені звязанасці вылучаюць пясчанікі слаба-, сярэдне-, моцнасцэментаваныя. Шчыльнасць — 2,25-2,67% г/см³, порыстасць 0,69-6,7%, мяжа трываласці на сцісканне 30-266 МПа. Пры метамарфізме пясчанік ператвараецца ў кварцыт.

Пясчанік
Выява
Матэрыял кварц, feldspar[d], слюды, heavy mineral[d], bioclast[d] і lithoclast[d]
Атрыманыя ўзнагароды
Выгляд узімку
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Апрацаваны пясчанік рознага колеру

Шырока выкарыстоўваецца ў будаўніцтве (вытворчасць друзу, жвіру; як бутавы камень, сценавы і аздабленчы матэрыял), як абразіў. Кварцавы пясчанік ідзе на выраб вогнетрывалай дынасавай цэглы, шкла, кіслотатрывалых матэрыялаў.

Літаратура

правіць