Пятровічы (Смаленская вобласць)

вёска ў Шумяцкім раёне

Пятровічывёска ў Расіі, на левым беразе ракі Чорная Немка. Уваходзіць у склад Шумяцкага раёна Смаленскай вобласці. Насельніцтва на 2007 год — 265 чалавек. Знаходзіцца за 21 км на паўночны захад ад Шумячаў.

Вёска
Пятровічы
руск.: Петровичи
Краіна
Суб’ект федэрацыі
Муніцыпальны раён
Каардынаты
Заснаваны
1403
Першая згадка
1403
Плошча
1.25 км²
Тып клімату
умерана-кантынентальны
Насельніцтва
265 чалавек (2007)
Шчыльнасць
212 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
+7 48133
Паштовыя індэксы
216430
Аўтамабільны код
67
Код АКАТП
Пятровічы на карце Расіі ±
Пятровічы (Смаленская вобласць) (Расія)
Пятровічы (Смаленская вобласць)
Пятровічы (Смаленская вобласць) (Смаленская вобласць)
Пятровічы (Смаленская вобласць)

Гісторыя правіць

Вялікае Княства Літоўскае правіць

Першы пісьмовы ўспамін пра Пятровічы датуецца 1450 годам сярод зямельных наданняў вялікага князя Казіміра[1]. Пад 1710 годам Пятровічы ўпершыню ўпамінаюцца як мястэчка Мсціслаўскага ваяводства, уладанне Валовічаў. У 1719 годзе з мястэчка выплачвалася чопавае ў памеры 190 злотых.

Пад уладай Расійскай імперыі правіць

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Пятровічы апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Клімавіцкім павеце Магілёўскай губерні. У 1783—1785 гадах у мястэчку было 60 двароў. Пятровічы мелі квартальную забудову, аснову якой складаў Рынак царквой Святых Апосталаў Пятра і Паўла[2].

На 1887 год у Пятровічах было 132 дамы (63 хрысціянскія і 69 іўдэйскіх), дзейнічалі царква і малітоўны дом, працавалі гарбарня, вадзяны млын і фолюш.

Найноўшы час правіць

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай Пятровічы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 года згодна з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе Пятровічы не вярнулі БССР.

Насельніцтва правіць

  • XVIII стагоддзе: 1783—1785 гады — 288 чал.[3]
  • XIX стагоддзе: 1880 год — 1035 чал. (499 муж. і 536 жан.), з іх 329 праваслаўных, 1 каталік і 705 іўдэяў[4]
  • XX стагоддзе: 1998 год — 215 чал.[5]
  • XXI стагоддзе: 2007 год — 265 чал.

Славутасці правіць

Гістарычныя правіць

У Пятровічах захаваўся старажытны курган і рэшткі сядзібнага парку.

Страчаная спадчына правіць

  • Касцёл
  • Сядзіба
  • Царква Святых Апосталаў Пятра і Паўла (XVIII ст.)

Вядомыя асобы правіць

Зноскі

  1. ЭнцВКЛ 2010, с. 382.
  2. Мяцельскі А. Мястэчкі Мсціслаўскага ваяводства XVI—XVIII стст. // Гістарычна-археалагічны зборнік. Мінск, 2008. № 23.
  3. ЭнцВКЛ 2010, с. 383.
  4. Krzywicki J. Pietrowicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście (польск.). — Warszawa, 1887. S. 116.
  5. Смоленская область: Энциклопедия в 2 т. / Редкол.: Г. С. Меркин (отв. ред.) и др. Т. 2: А—Я. — Смоленск: СПГУ, 2003.

Літаратура правіць

Спасылкі правіць