Пётр Павел Сапега

Пётр Павел Сапега (польск.: Piotr Paweł Sapieha; 28 студзеня 1701, Дрэздэн — 23 студзеня 1771, Жыліна) — вялікалітоўскі дзяржаўны і ваенны дзеяч. Стольнік вялікі літоўскі (1732—1744), ваявода смаленскі (з 1744).

Пётр Павел Сапега
Пётр Павел Сапега. Невядомы мастак, 1744
Ліс
28-ы ваявода смаленскі 18 верасня 1744 — 23 студзеня 1771
Папярэднік	Станіслаў Патоцкі[d]
Пераемнік	Юзаф Сасноўскі
стольнік вялікі літоўскі 29 сакавіка 1732 — 18 верасня 1744
Папярэднік	Ежы Станіслаў Сапега
Пераемнік	Юзаф Аляксандр Ябланоўскі
Нараджэнне	25 студзеня 1701(1701-01-25) ці 28 студзеня 1701(1701-01-28) Дрэздэн, Курфюрства Саксонія, Свяшчэнная Рымская імперыя
Смерць	24 студзеня 1771(1771-01-24) (69 гадоў) ці 23 студзеня 1771(1771-01-23) (69 гадоў) Жыліна, Каралеўства Венгрыя
Месца пахавання	Radlin[d]
Род	Сапегі
Бацька	Ян Казімір Сапега
Маці	Людвіка Марыя з Апалінскіх[d]
Жонка	1) Соф'я Скаўронская, 2) Яна Сулкоўская
Дзеці	Ян Юзаф
Узнагароды

Валодаў Ляхавічамі, Косавам, Старым Здзітавам, маёнткамі ў Польшчы, быў старостам здзітаўскім (з 1730).

Біяграфія

З магнацкага роду Сапегаў герба «Ліс», сын Яна Казіміра і Людвікі з Апалінскіх.

У 1726 з дапамогай расійскай імператрыцы Кацярыны I заручыўся з дачкой Аляксандра Меншыкава Марыяй, зрабіўся царскім камергерам; пазней ажаніўся з пляменніцай імператрыцы Соф’яй Скаўронскай (з былых прыгонных Сапегаў у Беларусі).

У 1728 выехаў у Рэч Паспалітую, дзе зрабіўся адным з найбагацейшых магнатаў. Падтрымліваў Станіслава Ляшчынскага ад абрання каралём і вялікім князем да самай абдыкацыі (1736). Далучыўся да Барскай канфедэрацыі, якой перадаў сваю надворную харугву. У 1770 выехаў у Славакію, дзе знаходзіўся эміграцыйны асяродак канфедэрацыі, там і памёр.

Літаратура

• Грыцкевіч А. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 549—550. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.