Пётр Харытонавіч Басянкоў

Пётр Харытонавіч Басянкоў
Пётр Харытонавіч Басянкоў
Дата нараджэння	13 (26) лістапада 1908
Месца нараджэння	Вылева, Гомельскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	24 ліпеня 1969 (60 гадоў)
Месца смерці	Касцюкоўка, Гомельскі раён, Гомельская вобласць, БССР, СССР;
Грамадзянства	СССР;
Прыналежнасць
Род войскаў	бранятанкавыя войскі
Гады службы	1941—1946
Званне	старэйшы сяржант, механік-кіроўца танка
Бітвы/войны	Савецка-фінляндская вайна, 1939—1940, Вялікая Айчынная вайна

Пётр Харытонавіч Басянкоў (13 (26) лістапада 1908, в. Вылева цяпер Добрушскі раён Гомельская вобласць — 24 ліпеня 1969) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, механік-кіроўца танка Т-34 326-га танкавага батальёна 117-й танкавай брыгады 1-га танкавага корпуса 6-й гвардзейскай арміі 1-га Прыбалтыйскага фронту, Герой Савецкага Саюза (24.3.1945), старэйшы сяржант^[1].

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Беларус. Скончыўшы пачатковую школу, з 1922 года працаваў слесарам у горадзе Гомелі.

У Чырвонай арміі з 1930 года^[1]. Удзельнік савецка-фінскай вайны^[1]. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны з чэрвеня 1941 года. Член ВКП(б) з 1944 года. Удзельнік бітваў пад Сталінградам, на Курскай дузе, у Беларусі, Прыбалтыцы, Усходняй Прусіі, Германіі^[1].

Механік-вадзіцель танка Т-34 326-га танкавага батальёна (117-я танкавая брыгада, 1-ы танкавы корпус, 6-я гвардзейская армія, 1-ы Прыбалтыйскі фронт) кандыдат у члены ВКП (б) старэйшы сяржант Пётр Басянкоў асабліва вызначыўся пры вызваленні Латвіі.

18 верасня 1944 г. ля горада Добэлэ Латвійскай ССР экіпаж танка, у складзе якой быў механік-кіроўца Басянкоў, адбіў 8 контратак танкаў суперніка, знішчыўшы тры танка і адну самаходную гармату. Застаўшыся адзін, пасля гібелі астатніх членаў танкавага экіпажа, Пётр Басянкоў не спыніў бою да падыходу падмацавання^[1].

Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 24 сакавіка 1945 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і геройства старэйшаму сяржанту Басянкову Пятру Харытонавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медалі «Залатая Зорка» (№ 5958).

У 1946 годзе П. Х. Басянкоў дэмабілізаваны. Жыў і працаваў у горадзе-героі Адэсе, затым у Гомелі, і ў працоўным пасёлку Касцюкоўка Гомельскага раёна Гомельскай вобласці^[1] Беларусі. Памёр 24 ліпеня 1969 года.

Узнагароды правіць

Медаль «Залатая Зорка» Героя Савецкага Саюза (№ 5958)
Ордэн Леніна
Ордэн Айчыннай вайны I ступені
Ордэн Айчыннай вайны II ступені
Два ордэна Чырвонай Зоркі
Медалі, у тым ліку:
- Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Юбілейны медаль «Дваццаць гадоў Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»

Памяць правіць

Імя Героя носіць вуліца ў горадзе Добрушы.

Зноскі

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е Басенков Пётр Харитонович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 43. — 737 с.

Літаратура правіць

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 2. — С. 344. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).
Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382

Спасылкі правіць

Пётр Харытонавіч Басянкоў на сайце «Героі краіны»

[БС-1] а ^б ^в ^г ^д ^е Басенков Пётр Харитонович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 43. — 737 с.

[1]