Пётр Ярашэвіч

Пётр Ярашэ́віч (польск.: Piotr Jaroszewicz; 25 верасня (8 кастрычніка) 1909, г. Нясвіж — 1 верасня 1992) — польскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, генерал дывізіі (1950).

Пётр Ярашэвіч
Piotr Jaroszewicz
5-ы старшыня Савета міністраў ПНР 23 снежня 1970 — 18 лютага 1980
Папярэднік	Юзаф Цыранкевіч
Пераемнік	Эдвард Бабюх
Нараджэнне	8 кастрычніка 1909(1909-10-08) Нясвіж, Слуцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя
Смерць	1 верасня 1992(1992-09-01) (82 гады) Anin[d], Wawer[d], Варшава, Варшаўскае сталічнае ваяводства, Польшча
Месца пахавання	Вайсковыя могілкі Павонзкі[d]
Жонка	Oksana Jaroszewicz[d] і Alicja Solska-Jaroszewicz[d]
Дзеці	Andrzej Jaroszewicz[d] і Jan Jaroszewicz[d]
Нацыянальнасць	Паляк
Партыя	ПАРП (з 1944)
Член у	Саюз барацьбітаў за вольнасць і дэмакратыю[d]
Дзейнасць	палітык, настаўнік
Аўтограф
Званне	генерал
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды	медаль «За заслугі пры абароне краіны»[d] ганаровы знак «За заслугі для Варшавы»[d] Odznaka Grunwaldzka[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Скончыў Нясвіжскае педагагічнае вучылішча (1929), Вышэйшыя настаўніцкія курсы, афіцэрскае вучылішча. Да 1940 года настаўнічаў на Палессі, потым у РСФСР. Са снежня 1943 г. на Разаншчыне пісар у польскай пяхотнай дывізіі імя Т. Касцюшкі, якая там фарміравалася. Да 1945 г. намеснік камандзіра палка, дывізіі, арміі, намеснік начальніка Галоўнага палітычнага ўпраўлення Войска Польскага, генерал брыгады). Пасля Другой сусветнай вайны віцэ-міністр нацыянальнай абароны, член Польскай рабочай партыі, з 1948 г. Польскай Аб'яднанай рабочай партыі. 3 1947 года дэпутат сейма ПНР.

3 1950 года намеснік старшыні Камісіі планавання. 3 1952 года намеснік старшыні, у 1970—1980 гг. старшыня Савета міністраў ПНР, адначасова ў 1954—1956 гг. міністр горнай прамысловасці Польшчы. Да канца 1970 года пастаянны прадстаўнік ПНР у Савеце эканамічнай дапамогі.

Літаратура

• Грыбоўскі Ю. Ярашэвіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2003. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0276-8.