Пінскі павет (1921—1940)

павет у міжваеннай Польскай Рэспубліцы

Пінскі паве́т (польск.: Powiat piński) — павет Палескага ваяводства міжваеннай Польскай Рэспублікі. Цэнтр — Пінск. Складаўся з 14 вясковых гмін (12 у 1939), 1 горада і 2 мястэчак. Агульная плошча павета — 5587 км², насельніцтва — 183600 чалавек, шчыльнасць — 32,8 чал. на км².

Пінскі павет
Powiat piński
Краіна
Статус павет
Уваходзіць у Палескае ваяводства
Уключае 12 вясковых гмін
1 горад
Адміністрацыйны цэнтр Пінск
Дата ўтварэння 1 сакавіка 1921
Стараста Юзаф Главацкі
Насельніцтва (1931) 216 200
Шчыльнасць 47 чал./км²
Плошча 4 625 км²
Пінскі павет на карце

Гісторыя

правіць

У 1920 годзе Святавольская і Целяханская воласці перададзены ў Косаўскі павет, Дабраслаўская, Кажан-Гарадоцкая, Лунінская, Пагосцкая, Плотніцкая, Столінская, Хатыніцкая і Церабяжоўская воласці  — у Лунінецкі павет.

З 18 сакавіка 1921 года ў складзе Палескага ваяводства Польшчы.

З 4 снежня 1939 года пераважная частка ў складзе Пінскай вобласці БССР. 15 студзеня 1940 года павет скасаваны, на яго тэрыторыі ўтвораны раёны.

Адміністрацыйны падзел

правіць

Гарады

правіць

Зноскі

Спасылкі

правіць