Радольф Крэйцэр
Радольф Крэйцэр (фр. Rodolphe Kreutzer; 16 лістапада 1766, горад Версаль - 6 студзеня 1831, Жэнева) — французскі скрыпач, кампазітар і дырыжор, прадстаўнік так званай парыжскай скрыпічнай школы.
| Радольф Крэйцэр Rodolphe Kreutzer | |
|---|---|
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 16 лістапада 1766 |
| Месца нараджэння | Версаль |
| Дата смерці | 6 студзеня 1831 (64 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Краіна | Францыя |
| Бацька | Jean Jacob Kreutzer[d] |
| Маці | Elisabeth Trabol[d] |
| Муж | Adélaïde-Charlotte Kreutzer[d] |
| Месца працы | |
| Музычная дзейнасць | |
| Прафесіі | |
| Інструменты | скрыпка |
| Жанры | опера |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Узнагароды |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Немец па паходжанні. Першыя ўрокі музыкі атрымаў у бацькі, затым вучыўся ў Антона Стаміца. З 1802 Крэйцэр займаў пасаду камер-віртуоза пры двары Напалеона I, затым, з 1815, пры Людовіку XVIII. Са дня заснавання Парыжскай кансерваторыі (1795) і да 1826 года Крэйцэр быў прафесарам гэтай установы. Разам з П'ерам Родэ і П'ерам Баё Крэйцэр стварыў класічную методыку выкладання ігры на скрыпцы.
Спадчына Крэйцэра ўключае 19 скрыпічных канцэртаў, 40 опер і іншыя творы, але найбольш вядомым апынуўся зборнік эцюдаў (42 études ou caprices, 1796), да гэтага часу выкарыстоўваецца ў якасці навучальнага дапаможніка.
Крэйцэру прысвечана так званая Крэйцарава саната Бетховена, аднак Крэйцэр яе ніколі не выконваў.
Зноскі
- ↑ Крейцер Родольф // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ Moiroux J. Le cimetière du Père-Lachaise — Paris: 1908. — P. 208.
- ↑ Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père Lachaise — Versailles: 2006. — P. 445. — ISBN 978-2-914611-48-0
Літаратура Правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8). — С. 535—536.