Гарона
Гаро́на (фр.: Garonne, лац.: Garumna, акс.: Garona) — рака ў Францыі і Іспаніі (вытокі).
| Гарона | |
|---|---|
| фр. Garonne, лац. Garumna, акс. Garona | |
 Гарона ў Тулузе. | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 647 км |
| Басейн | 56 000 км² |
| Расход вады | 680 м³/с (у вусці) |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Месцазнаходжанне | Пірэнеі |
| • Вышыня | 1872 м |
| • Каардынаты | 42°37′04″ пн. ш. 00°58′08″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Эстуарый Жыронда |
| • Каардынаты | 45°02′19″ пн. ш. 00°36′40″ з. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Міжземнае мора |
| Краіны | |
 |
|
| Гарона на карце Францыі | |
  выток  вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Даўжыня 647 км, плошча басейна 56 тыс. км². Бярэ пачатак у Цэнтральных Пірэнеях некалькімі вытокамі на вышыні 1800—2300 м, па выхадзе з гор цячэ па Гаронскай нізіне. Шырыня ля горада Бардо каля 500 м. Упадае ў Біскайскі заліў. У межах Пірэнеяў цячэ ў вузкай глыбокай даліне, мае стромкае падзенне, ніжэй з’яўляецца тыповай раўніннай ракой з добра распрацаванай далінай. Асноўныя прытокі: Саў, Жэр, Баіз, Ар’еж (з Пірэнеяў), Тарн, Ло, Дардонь (з Цэнтральнага Французскага масіву); зліваючыся з ракой Дардонь, Гарона ўтварае эстуарый Жыронда. Жыўленне пераважна за кошт талых вод горных снягоў і дажджоў. Сток рэзка змяняецца па сезонах; максімальны расход вады з сакавіка па чэрвень. Сярэдні гадавы расход ля вусця каля 680 м³/сек (максімальны да 8 тыс. м³/сек). Гарона складае частку суднаходнай воднай сістэмы (якая ўключае таксама Гаронскі канал і Паўднёвы канал), якая злучае Біскайскі заліў з Міжземным морам.
Літаратура правіць
- Гарона // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 5. — С. 68. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5).