Сэрвач (прыток Віліі)
Сэрвач — рака ў Докшыцкім, Мядзельскім і Вілейскім раёнах Беларусі, правы прыток Віліі.
| Сэрвач | |
|---|---|
 | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 85 км |
| Басейн | 1 105 км² |
| Расход вады | 7,6 м³/с (у вусці) |
| Вадацёк | |
| Выток | возера Сэрвач |
| • Вышыня | 179 м |
| • Каардынаты | 55°01′16,79″ пн. ш. 27°33′04,37″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Вілія (Вілейскае вадасховішча) |
| • Каардынаты | 54°33′11,52″ пн. ш. 27°17′26,89″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 0,2 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Вілія → Нёман → Балтыйскае мора |
| Краіна | |
| Рэгіёны | Віцебская вобласць, Мінская вобласць |
| Раёны | Докшыцкі раён, Мядзельскі раён, Вілейскі раён |
  выток  вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Даўжыня 85 км. Плошча вадазбору 1105 км². Сярэднегадавы расход вады ў вусці 7,6 м³/с. Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,2 ‰.
Асноўныя прытокіПравіць
Справа: Патачанка, Дубенка, Наква, Катлянка. Злева: ручай Сэрвач[1], рэкі Галядза, Зуйка.
На рацэПравіць
Гарадскія пасёлкі: Крывічы (пры ўпадзенні ракі Наквы) Зоны адпачынку: Вілейка
АгульнаеПравіць
Выцякае на паўднёвы захад з возера Сэрвач Докшыцкага раёна, упадае ў Вілейскае вадасховішча на паўднёвы ўсход ад вёскі Людвінова Вілейскага раёна. Замярзае ў сярэдзіне снежня, крыгалом у канцы сакавіка.
Даліна ў верхнім і месцамі ў сярэднім цячэнні невыразная, на астатнім працягу трапецападобная; яе шырыня 1,5—2,5 км, месцамі звужаецца да 0,6—1 км. Пойма двухбаковая, слабаперасечаная, у верхнім цячэнні забалочаная, тарфяністая, на астатнім працягу сухая, пясчаная. Рэчышча моцназвілістае, у сярэднім цячэнні на працягу 1,8 км каналізаванае, у верхнім — моцна зарастае; шырыня яго ў верхнім цячэнні — 2—5 м, у сярэднім і ніжнім 15—25 м, месцамі да 40 м.
У басейне ракі азёры Станіслаўскае, Арэхавае, Чорнае і інш.
Зноскі
- ↑ Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз. — С. 61.
ЛітаратураПравіць
- Ресурсы поверхностных вод СССР. Описание рек и озёр и расчёты основных характеристик их режима. Т. 5. Белоруссия и Верхнее Поднепровье. Ч. 1–2. – Л., 1971.
- Природа Белоруссии: Попул. энцикл. / БелСЭ; Редкол.: И. П. Шамякин (гл. ред.) и др. — Мн.: БелСЭ, 1986. — 599 с., 40 л. ил. (руск.)
- Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
- Республика Беларусь. Атлас охотника и рыболова: Минская область / Редактор Г. Г. Науменко. — Мн.: РУП «Белкартография», 2009. — С. 6, 11. — 60 с. — 20 000 экз. — ISBN 978-985-508-174-7. (руск.)