Ра́кушкавыя, астракоды (Ostracoda) — клас ракападобных.

Ракушкавыя
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Ostracoda Latreille, 1802


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  84195
NCBI  6670
EOL  1456
FW  22826

Апісанне правіць

Даўжыня да 30 мм (прэснаводных да 7,3 мм). Цела несегментаванае, укрытае хіцінавай двухстворкавай ракавінай (адсюль назва), якая зверху насычана вапнай. Крывяноснай сістэмы і жабраў няма, дыхаюць праз покрыва цела.

Пашырэнне правіць

Вядомы з ніжняга кембрыю (каля 560 млн г. назад). Каля 2 тыс. сучасных і больш за 12 тыс. выкапнёвых відаў. Пашыраны ўсюды. Жывуць на дне марскіх і прэсных вадаёмаў, у прыледавіковых азёрах, гарачых крыніцах, 7 відаў — у глебе трапічных лясоў. На Беларусі больш за 40 відаў. Найбольш трапляюцца гетэрацыпрыс павольны, цыклацыпрысы (Cyclocypris) — цыклацыпрыс яйцападобны (Cyclocypris ovum) і цыклацыпрыс роўны, цыпрыс чванлівы (Cypris pubera), цыпрыя выразная.

Асаблівасці біялогіі правіць

Кормяцца водарасцямі, дэтрытам, жывёльнымі рэшткамі, ёсць драпежнікі. Раздзельнаполыя, некаторым відам уласцівы партэнагенез. Развіццё з ператварэннем, 5—8 лічынкавых стадый. Дарослыя не ліняюць.

Значэнне і выкарыстанне правіць

Корм для некаторых відаў прамысловых рыб. Большасць — біялагічныя меліяратары.

Выкарыстоўваюцца пры вызначэнні ўзросту геалагічных адкладаў.

Літаратура правіць

  • Гігіняк Ю. Ракушкавыя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).