Рыга-Арлоўская чыгунка
Рыга-Арлоўская чыгунка — назва ў 1868—1920 гг. сеткі чыгуначных дарог, якая праходзіла па тэрыторыі Ліфляндскай, Віцебскай, Курляндскай, Ковенскай, Магілёўскай, Смаленскай, Арлоўскай губерняў (цяпер тэрыторыя Беларусі, Латвіі, Расіі)
Чыгунка злучала цэнтральныя раёны Расіі з партамі на Балтыйскім моры — Рыгай і Лібавай.
Перадгісторыя
правіцьПершай чыгункай, якая пазней увайшла ў адзіную Рыга-Арлоўскую, была лінія Рыга — Дынабург (з 1893 Дзвінск) пабудаваная ў 1858—1861 гг.
Затым пабудаваныя лініі:
- Дынабург — Віцебск (1866),
- Віцебск — Арол (1868),
- Рыжска-Мітаўская чыгунка: Торэнсберг — Мітава—Мураўёва (1868—1873),
- Рыга-Бальдэрааская чыгунка: Рыга — Бальдераа (1872 г.)
- Рыга-Тукумская чыгунка: Засенгоф — Тукум (1877)
- Віцебска-Жлобінская чыгунка: Віцебск — Орша — Магілёў — Жлобін (1902).
У 1920 г. частка дарогі адышла да Латвіі. Астатняя частка стала называцца Арлоўска-Віцебскай чыгункай і ў 1922 годзе ўключана ў склад Маскоўска-Беларуска-Балтыйскай чыгункі[1].
Зноскі
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).
Спасылкі
правіць- Риго-Орловская железная дорога(недаступная спасылка) (руск.)