Рыгор Іванавіч Друцкі-Любецкі
Рыгор Іванавіч Друцкі-Любецкі (нар. паміж 1551—1567 — пам. незадоўга да 20 лютага 1595) — князь, землеўласнік у Вялікім Княстве Літоўскім.
| Рыгор Іванавіч Друцкі-Любецкі | |
|---|---|
| Нараджэнне | не раней за 1551 і не пазней за 1567 |
| Смерць | каля 20 лютага 1595, 1596 ці не пазней за 20 студзеня 1595 |
| Род | Друцкія-Любецкія |
| Бацька | Іван Раманавіч Друцкі-Любецкі[1] |
| Маці | Алена Солтанаўна Сакольская[d][1] |
| Жонка | Марына Фёдараўна Рудзецкая[d][2] |
| Дзеці | Іван Рыгоравіч Друцкі-Любецкі[3], Павел Друцкі-Любецкі[4] і Аляксандра-Магдалена з Друцкіх-Любецкіх[d][2] |
Біяграфія правіць
Паходзіў з княжацкага роду Друцкіх-Любецкіх герба «Друцк». Сын князя Івана Раманавіча (пам. 1567) і княжны Алены Солтанаўны Сакольскай (яе 2-і муж Васіль Цяпінскі, з якім была ў шлюбе ў 1580 г.). Меў братоў Івана (пам. паміж 1581—1586 гг.), Васіля, сясцёр — Багдану (муж — суддзя гродскі луцкі Астафі Малінскі), Марыну (муж — Пётр Кубліцкі)[5], Аўдоццю (муж — Гермаген Сялява)[6].
Урадаў не займаў. Паводле падзелу з братам Васілём ад 09.02.1586 (актыкаваны 19.02.1586 у луцкім гродскім судзе), атрымаў валынскія валоданні роду — чацвёртую частку ў замку, мястэчку і прадмесці Любча, двары Залесцы і Козін (з аднайменнымі сёламі), сёлы Рудка, Стаў, Падолаўка Луцкага павета, пляц у г. Луцку. Яшчэ ў 1583 г. распачаўся яго шматгадовы судовы працэс з сястрой Аўдоццяй, якая з прычыны неатрымання пасагу прэтэндавала на 4-ю частку відзеніцкіх і валынскіх валоданняў роду. Справа скончылася пасля смерці Рыгора дэкрэтам аршанскага земскага суда ад 11.10.1595, які стаў на бок Аўдоцці і прысудзіў ёй долю ў маёнтках у Аршанскім павеце. Паколькі відзеніцкія маёнткі[7] належалі ў 1595 г. сям’і Рыгора, то, можна меркаваць, што іх ранейшы ўладальнік яго брат Васіль памёр да гэтага часу.
Сям’я правіць
Быў у шлюбе з Марынай (Марушай) Фёдараўнай Рудзецкай (пам. паміж 11.10.1595 і 08.01.1602), дачкой чашніка валынскага. З ёй меў дзяцей:
- Павел (нар. каля 1582 — пам. паміж 09.10.1640 і 21.10.1644), суддзя гродскі луцкі, падстараста луцкі;
- Іван (нар. каля 1594 — пам. паміж 15 верасня 1649 і 24 лютага 1651), падстараста аршанскі, паборца земскі аршанскі;
- Аляксандра-Магдалена (пам. 21.11.1645), у шлюбе з Іванам Гулевічам[8]. У дзяцінстве знаходзіліся пад апекай мужа цёткі суддзі гродскага луцкага Астафія Малінскага.
Зноскі
- ↑ а б Глінскі Я. С. Князі Друцкія-Любецкія ў канцы XVI – XVII ст.: радавод, маёмаснае становішча, грамадска-палітычная дзейнасць // Архіварыус — Дзяржкамархіў, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі, 2016. — вып. 14. — С. 332.
- ↑ а б Глінскі Я. С. Князі Друцкія-Любецкія ў канцы XVI – XVII ст.: радавод, маёмаснае становішча, грамадска-палітычная дзейнасць // Архіварыус — Дзяржкамархіў, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі, 2016. — вып. 14. — С. 333.
- ↑ Глінскі Я. С. Князі Друцкія-Любецкія ў канцы XVI – XVII ст.: радавод, маёмаснае становішча, грамадска-палітычная дзейнасць // Архіварыус — Дзяржкамархіў, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі, 2016. — вып. 14. — С. 335.
- ↑ Глінскі Я. С. Князі Друцкія-Любецкія ў канцы XVI – XVII ст.: радавод, маёмаснае становішча, грамадска-палітычная дзейнасць // Архіварыус — Дзяржкамархіў, Нацыянальны гістарычны архіў Беларусі, 2016. — вып. 14. — С. 334.
- ↑ мела сына Юрыя, дачок Марыну (у 1612 г. удава Крыштафа Даманскага), Зоф’ю (муж — падстараста аршанскі Абрам Падбярэзскі) Кубліцкіх.
- ↑ іх шлюб адбыўся ў 1580 г.
- ↑ Фактычна знаходзіліся ў заставе ў падсудка земскага аршанскага Паўла Углоўскага
- ↑ мела сыноў Міхаіла, Аляксандра і дачку Ганну (яе муж Станіслаў Насілоўскі) Гулевічаў.
Літаратура правіць
- Глінскі Я. С. Князі Друцкія-Любецкія ў канцы XVI–XVII ст.: радавод, маёмаснае становішча, грамадска-палітычная дзейнасць // Архіварыус. — Мн.: 2016. — В. 14. — С. 327—346.