Супрацьпаветраная абарона

Супрацьпаветраная абарона (СПА) — комплекс арганізацыйных мерапрыемстваў і баявых дзеянняў, накіраваных на адбіццё нападу праціўніка з паветра, прыкрыццё груповак уласных сухапутных войск або важных аб’ектаў у тыле. Ваенная супрацьпаветраная абарона спрыяе заваяванню і захаванню панавання ў паветры. Яна ствараецца на ўсіх этапах і ва ўсіх відах баявых дзеянняў, пры перамяшчэнні войск і ў перыяд іх сталай дыслакацыі.

Супрацьпаветраная абарона
Медыяфайлы на Вікісховішчы

НАТА вызначае супрацьпаветраную абарону як «усе захады, накіраваныя на адхіленне або зніжэнне эфектыўнасці паветранага ўдару праціўніка». Гэта сістэмы ўзбраення надводнага, падводнага (субмарыны) і паветранага базіравання, звязаныя сістэмы датчыкаў, сродкі кантролю і назірання, а таксама пасіўныя захады (напрыклад, бар’ерныя шары). Сродкі супрацьпаветранай абароны могуць выкарыстоўвацца для абароны марскіх, сухапутных і ваенна-паветраных сіл у любым месцы. Аднак для большасці краін асноўныя намаганні супрацьпаветранай абароны — найперш, абарона ўласнай тэрыторыі.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Супрацьпаветраная абарона