Саламонавы астравы
Саламо́навы астравы́[1] — вулканічны архіпелаг у паўднёва-заходняй частцы Ціхага акіяна, у Меланезіі, на ўсход ад вострава Новая Гвінея.
| Саламонавы астравы | |
|---|---|
| англ. Solomon Islands | |
 Узбярэжжа вострава Рэнел | |
| Характарыстыкі | |
| Найбуйнейшы востраў | Бугенвіль |
| Агульная плошча | 40 400 км² |
| Найвышэйшы пункт | 2 743 м |
| Размяшчэнне | |
| 7°57′53″ пд. ш. 157°04′00″ у. д.HGЯO | |
| Акваторыя | Ціхі акіян |
| Краіна | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Плошча 40,4 тыс. км². Вышыня да 2743 м (на востраве Бугенвіль), ёсць дзеючыя вулканы (Балбі, Багана). Клімат субэкватарыяльны, вельмі вільготны. Сярэднямесячныя тэмпературы ад 26 °С да 28 °C. Ападкаў выпадае ад 2300 да 7500 мм за год. Кароткія мнагаводныя рэкі. Вечназялёныя лясы, у найбольш сухіх месцах — саванна, па берагах — мангры.
Вырошчванне трапічных культур. Рыбалоўства.
Сярод насельніцтвы пераважаюць меланезійцы, якія размаўляюць на аўстранезійскіх мовах (145 тысяч), ёсць папуасы (45,4 тысячы), палінезійцы (6 тысяч), мікранезійцы (2 тысячы). Жыве таксама няшмат еўрапейцаў.
Найбуйнейшыя астравы: Бука і Бугенвіль, палітычна адносяцца да Папуа — Новай Гвінеі, астатнія — Шуазёль, Малаіта, Санта-Ісабель, Сан-Крыстобаль, Нью-Джорджыя, Рэнел, Гуадалканал, астравы Санта-Крус, складаюць асобную дзяржаву — Саламонавы Астравы ў складзе Брытанскай Садружнасці нацый.
Адкрыты для еўрапейцаў у 1568 годзе іспанскім мараплаўцам Альвара Менданья дэ Нейра.
Зноскі
Літаратура правіць
- Саламонавы астравы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 99. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).