Саркіс Іванавіч Касьян

Саркіс Іванавіч Касьян (Сяргей Іванавіч Касьян) (сапраўдныя імя і прозвішча Саркіс Аганесавіч Косян; 16 [28] студзеня 1876, Шуша, Елізаветпальская губерня — снежань 1937) — армянскі савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, публіцыст.

Саркіс Іванавіч Касьян
арм.: Սարգիս Հովհաննեսի Կասյան
старшыня ЦВК Армянскай ССР ліпень 1928 года — снежань 1930 года
Нараджэнне	16 (28) студзеня 1876 Шуша, Расійская імперыя
Смерць	снежань 1937 (61 год)
Імя пры нараджэнні	Саркіс Аганесавіч Тэр-Каспаран
Партыя	РСДРП(б)
Член у	Цэнтральны выканаўчы камітэт СССР Усерасійскі цэнтральны выканаўчы камітэт
Адукацыя	Лазараўскі інстытут усходніх моў[d] (1902) HU Berlin (1904)
Дзейнасць	дзяржаўны і партыйны дзеяч, публіцыст
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Нарадзіўся 16(28) студзеня 1876 года ў горадзе Шуша, у мяшчанскай сям’і. У 1901 паступіў у Лейпцыгскі камерцыйны інстытут, у 1904 закончыў адукацыю на філасофскім факультэце Берлінскага ўніверсітэта. Кандыдат камерцыйных навук, кандыдат філасофскіх навук.

Удзельнік РСДРП з 1905 года. У часы Рэвалюцыі 1905—1907 — адзін са стваральнікаў армянскага бальшавіцкага друка. У 1912‒1914 кіраваў Тбілісскай партыйнай арганізацыяй. У 1917‒1918 рэдагаваў армянскія бальшавіцкія газеты.

У 1918 — удзельнік Каўказскага краявога камітэта РКП(б), удзельнік Тыфліскага бюро Каўказскага краявога камітэта РКП(б). З верасня 1919 — удзельнік Армянскага камітэта РКП(б), удзельнік Армянскага рэўкама.

У студзені 1920 быў адным з арганізатараў і кіраўнікоў 1-й канферэнцыі бальшавіцкай арганізацыі Арменіі. У 1919—1920 старшыня Армянскага камітэта (Арменкама) РКП(б). Дэкларацыя Армрэўкама, якая была напісана Каш’янам, 29 лістапада 1920 года абвясціла звяржэнне дашнакскага ўрада і ўсталяванне Савецкай улады ў Арменіі.

З 29 лістапада 1920 па сакавік 1921 — старшыня Ваенна-рэвалюцыйнага камітэта Арменіі.

Быў дэлегатам 3-га кангрэса Камінтэрна (1921). З ліпеня 1921 па лістапад 1922 — кандыдат у ўдзельнікі Іспальняльнага Камітэта Камуністычнага Інтэрнацыянала. Дэлегат 16-га з’езда ВКП(б) (1930).

З 1924 — рэктар Закаўказскага камуністычнага ўніверсітэта імя 26-ці Бакінскіх камісараў.

Да 1927 — старшыня Савета Нацыянальнасцей ЦВК ЗСФСР.

З 9 красавіка 1927 па 20 лютага 1931 — старшыня ЦВК ЗСФСР.

З ліпеня 1928 па снежань 1930 — старшыня ЦВК Армянскай ССР.

Удзельнік УЦВК, ЦВК СССР.

У 1931—1934 — старшыня Вярхоўнага Суда ЗСФСР.

Арыштаваны, быў расстрэляны ў снежні 1937 года. Рэабілітаваны пасмяротна.

Літаратура

• Вялікая Савецкая энцыклапедыя: В 30 т. — 3-е изд. — М., 1969—1978. — Т. 11. — С. 513.
• Даведнік па гісторыі Камуністычнай партыі і Савецкага Саюза 1898—1991
• Ленін У. І. Поўны збор сач. — 5-е ізд. — Т. 42. — С. 54. (У тэлеграмме на імя Каш’яна 2 снежня 1920 У. І. Ленін вітаў Савецкую Арменію).