Сацыял-дэмакратыя

Сацыял-дэмакратыя — ідэалогія, якая ўзнікла ў рамках сацыялізму і з часам трансфармаваліся на пазіцыі паступовага ўдасканалення капіталізму з мэтай сцвярджэння сацыяльнай справядлівасці, салідарнасці і большай свабоды[1][2].

Тэрмін правіць

Да Першай сусветнай вайны «сацыял-дэмакратамі» называлі ўсіх паслядоўнікаў левых ідэалогій — як марксістаў, так і паслядоўнікаў рэфармісцкага сацыялізму. Такім чынам, гэтая катэгорыя аб’ядноўвала і радыкальных рэвалюцыянераў — У. І. Леніна і Р. Люксембург, і ўмераных эвалюцыяністаў тыпу Э. Бернштэйна, і артадаксальны «цэнтр» тыпу К. Каўцкага.

Ідэалогія сучаснай сацыял-дэмакратыі знаходзіцца некалькі лявей сацыял-лібералізма і некалькі правей дэмакратычнага сацыялізму[3].

Мэты і прынцыпы правіць

Сацыял-дэмакратыя прадугледжвае наступнае:

  • Абарону правоў человека.
  • Барацьбу з дыскрымінацыяй па колеры скуры, нацыянальнасці, па полу, узросту і інш.
  • Прынцып роўных правоў і магчымасцяў.
  • Сістэму абароны эканамічных правоў грамадзян.

Зноскі

Спасылкі правіць