Сербская рэвалюцыя

Сербская рэвалюцыя (Српска револуција) — тэрмін, які выкарыстоўваецца для вылучэння перыяду гісторыі Сербіі ў 1804—1835 гадах. Упершыню гэты тэрмін спажыў Леапольд фон Ранцы ў сваёй кнізе«Die Serbische Revolution», апублікаванай у 1829 годзе.

Тэрмін уключае перыяд, які складаецца з:

• Першае сербскае паўстанне (1804—1813 года)
• Паўстанне Хаджы Продана (1814 год)
• Другое сербскае паўстанне (1815 год)
• Афіцыйнае прызнанне сербскай дзяржавы (1815—1835 года)

Першая частка Сербскай рэвалюцыі (1804—1815 года) адзначылася разлютаванай барацьбой за незалежнасць Сербіі ад Асманскай імперыі з двума ўзброенымі паўстаннямі. Другая частка (1815—1835 года) стала часам мірнай кансалідацыі палітычнай улады і павелічэння аўтаномных правоў Сербскага княства. Прыняцце першай Канстытуцыі ў 1835 годзе адмяніла феадалізм і прыгон і зрабіла краіну незалежнай.

У выніку Сербскай рэвалюцыі адбылося вызваленне Сербіі ад турэцкага ўрада, і адраджэнне сербскага таварыства, а таксама прыняцце першай пісанай Канстытуцыі Сербіі ў 1835 годзе.

• 
• 
• 

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сербская рэвалюцыя
• История Югославии, т. 1, гл. 22, М., 1963; Новаковиħ С., Васкрс државе Српски, Београд, 1914.
• # v = onepage & q = & f = false John R. Lampe: Yugoslavia as History — Twice there was a Country, Cambridge University Press, 1996