Скуф’я
Ску́ф'я — пазабогаслужэбны галаўны ўбор праваслаўных і ўніяцкіх манахаў, святароў, архіерэяў. Уяўляе сабой мяккую шапачку чорнага або фіялетавага колеру, якая пакрывае галаву да броваў і пашытую так, што складкі апранутай скуф'і ўтвараюць над галавой знак крыжа. У цяперашні час манахі і архіерэі носяць скуф'ю ў пазаслужэбны час, святарам з белага духавенства богаслужэбная фіялетавая скуф'я даецца ў знак узнагароды.
Літаратура
правіць- Завальнюк У. М. Энцыклапедычны слоўнік рэлігійнай лексікі беларускай мовы / У. М. Завальнюк, М. Р. Прыгодзіч, В. К. Раманцэвіч. — Мінск, Изд-во Гревцова, 2013. — 808 с. ISBN 978-985-6954-73-6.