Скідалька
Скі́далька, Скі́даліца, Скідаля́нка, Скі́дзелька[1], Скідзяліца[1], Скідзялянка[1] — рака ў Беларусі, у Мастоўскім і Гродзенскім раёнах Гродзенскай вобласці Беларусі, левы прыток ракі Котра (басейн Нёмана).
| Скідалька | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 28 км |
| Басейн | 450 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Каардынаты | 53°28′42″ пн. ш. 24°31′00″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Котра |
| • Каардынаты | 53°36′33″ пн. ш. 24°13′02″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 1,4 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Котра → Нёман → Балтыйскае мора |
| Краіна | |
| Рэгіён | Гродзенская вобласць |
| Раёны | Мастоўскі раён, Гродзенскі раён |
   |
|
 выток вусце |
|
|
— выток, — вусце |
|
Назва
правіцьКорань Skid- у літоўскім гідроніме Skid-upys[2]. Звязана з літоўскім skidyti, skisti «разыходзіцца ў бакі; абтрэпвацца». Далей да індаеўрапейскага *(s)k(h)ed- «расколваць, раскідаць»[3]. Водныя назвы, утвораныя ад каранёў з падобнай семантыкай, пазначалі або азёры з «ірванай» берагавой лініяй (з мноствам заток, што ўразаюцца ў сушу), або рэкі з цячэннем, якое на адносна абмежаваным участку свайго шляху рэзка мяняе кірунак[4].
Пашыральнік -el- у назве недалёкай адсюль нёманскай ракі Зецела (Zietela > Дзятлаўка). Назва Зецела другасная, ад яцвяжскай назвы возера *Zeitō[5]. Пашыральнік -el- таксама ў назве ракі Дрысела на Павоччы (каля Разані), у якой корань той жа, што і ў назве дзвінскай Дрысы.
Гідраграфія
правіцьДаўжыня 28 км, 20 км з іх у Мастоўскім раёне[6]. Плошча вадазбору 450 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 1,4 ‰.
Пачынаецца за 5 км на паўночны ўсход ад вёскі Заполле Мастоўскага раёна, упадае ў Котру за 0,6 км на паўночны захад ад вёскі Некрашы Гродзенскага раёна.
Прытокі: рака Спушанка і меліярацыйныя каналы. Рэчышча на працягу 22,5 км (ад вытоку да вусця ракі Спушанка ў межах горада Скідзель) каналізаванае.
Крыніцы
правіць- ↑ а б в БелЭн 2002.
- ↑ A. Vanagas. Lietuvių hidronimų etimologinis žodynas. — Vilnius, 1981. — С. 303.
- ↑ J. Pokorny. Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern / München 1959 / 1969. C. 918—919.
- ↑ В. Н. Топоров. Из индоевропейской этимологии III (1-3) // Исследования по этимологии и семантике. Т. 2: Индоевропейские языки и индоевропеистика. Кн. 1. Москва, 2006. С. 106—107, 119.
- ↑ А. П. Непокупный. Лингвогеографические связи литовских и белорусских форм названий г. Дятлово и его окрестностей // Балто-славянские исследования. М., 1974. С. 153, 155.
- ↑ Агульная характарыстыка рачной сеткі Гродзенскай вобласці // Даведнік «Водныя аб’екты Рэспублікі Беларусь» Архівавана 23 верасня 2015. (руск.)
Літаратура
правіць- Скі́далька, Скідаліца, Скідалянка // Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — С. 335. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
- Скідзелька, Скідзяліца, Скідзялянка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 454. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
- Скі́далька // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 520. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
Спасылкі
правіць- Основные характеристики речных бассейнов (с площадью водосбора более 200 кв. км) Гродненской области(недаступная спасылка) (руск.)