Смерць Нерона (карціна)

«Смерць Нерона» (руск.: Смерть Нерона) — буйнафарматная карціна рускага мастака Васіля Смірнова (1858—1890), скончаная ў 1888 годзе. Яна з'яўляецца часткай збору Дзяржаўнага Рускага музея ў Санкт-Пецярбургу (інв. Ж-5592). Памер карціны — 177,5 × 400 см[1][2][3].

Васіль Смірноў
Смерць Нерона. 1888
Матэрыял Палатно
Тэхніка алей
Памеры 177,5 × 400 см
Дзяржаўны Рускі музей, Санкт-Пецярбург
(інв. Ж-5592)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Васіль Смірноў працаваў над гэтым палатном у 1886—1888 гадах у Італіі, у Рыме, падчас яго пенсіянерскай паездкі за мяжу. У 1888 годзе, калі карціна была скончана, Смірноў паслаў яе ў Пецярбург у якасці справаздачы пра сваю замежную паездку. Савет Акадэміі мастацтваў высока ацаніў майстэрства мастака і прысвоіў яму званне акадэміка гістарычнага жывапісу. Пасля гэтага палатно экспанавалася на Акадэмічнай выстаўцы 1889 года, і яно было набыта імператарам Аляксандрам III[4][5].

На карціне намалявана сцэна з старажытнарымскай гісторыі I стагоддзя нашай эры, звязаная з самагубствам зрынутага рымскага імператара Нерона. Каб выратаваць яго мёртвае цела ад знявагі і пахаваць яго, за ім прыйшлі яго былая наложніца Акта (Актэя) і дзве карміцелькі[2].

Гэта карціна лічыцца найбольш вядомым творам Васіля Смірнова, які памёр ад сухот ва ўзросце 32 гадоў, праз два гады пасля яе стварэння[6].

Крыніцы правіць

  1. Каталог ДРМ 1980, с. 305.
  2. а б Смирнов В.С. Смерть Нерона. 1888 (HTML). Русский музей — виртуальный филиал — www.virtualrm.spb.ru. Праверана 29.10.2015.
  3. Смирнов Василий Сергеевич — Смерть Нерона, 1888 (HTML). www.art-catalog.ru. Праверана 29.10.2015.
  4. А. И. Леонов 1971, с. 471.
  5. Н. Н. Мамонтова 2006, с. 245.
  6. Каталог ГТГ, т. 4, кн. 2 2006, с. 312.

Літаратура правіць

  • Государственный Русский музей — Живопись, XVIII — начало XX века (каталог). — Ленинград: Аврора и Искусство, 1980. — С. 305. — 448 с.
  • Государственная Третьяковская галерея — каталог собрания / Я. В. Брук, Л. И. Иовлева. — Москва: Красная площадь, 2006. — Т. 4: Живопись второй половины XIX века, книга 2, Н—Я. — 560 с. — ISBN 5-900743-22-5.
  • Н. Н. Мамонтова. Василий Сергеевич Смирнов, пенсионер Академии художеств (Русские художники в Италии в последней трети XIX века) // В сборнике статей «Русское искусство Нового времени. Исследования и материалы. Вып. 10: Императорская Академия художеств. Дела и люди», 312 с.). — Москва: НИИ теории и истории изобразительных искусств Российской академии художеств, 2006. — С. 238—248. — ISBN 5-88451-205-8.
  • А. И. Леонов. Русское искусство: очерки о жизни и творчестве художников. — Москва: Искусство, 1971. — Т. 2.
  • История русского искусства / М. Г. Неклюдова. — Москва: Изобразительное искусство, 1980. — Т. 2, кн. 1. — 312 с.
  • Государственный Русский музей — Живопись, XVIII — начало XX века (каталог). — Ленинград: Аврора и Искусство, 1980. — С. 305. — 448 с.

Спасылкі правіць