Сокал (станцыя метро)
«Сокал» — станцыя Замаскварэцкай лініі Маскоўскага метрапалітэна. Размешчана пад Ленінградскім праспектам непадалёк ад развязкі з Валакаламскай і Ленінградскай шашамі. Вестыбюлі знаходзяцца на тэрыторыі раёнаў Сокал і Аэрапорт Паўночнай адміністрацыйнай акругі горада Масквы. Адкрыта 11 верасня 1938 года ў складзе пляцоўкі «Плошча Свярдлова» (цяпер «Тэатральная») — «Сокал» (другая чарга будаўніцтва). Назву атрымала па размешчаным паблізу пасёлку Сокал, які быў пабудаваны ў 1920-я гады.
«Сокал» руск.: Сокол | |
---|---|
Маскоўскі метрапалітэн | |
![]() | |
Дата адкрыцця | 11 верасня 1938 года |
Праекты пераназвання | Усіхсвяцкае (1992 год) |
Раён | Сокал, Аэрапорт |
Акруга | ПАА |
Тып | Калонная двухпралётная мелкага залажэння |
Глыбіня залажэння, м | 10 |
Тып платформаў | астраўная |
Форма платформаў | прамая |
Даўжыня платформаў, м | 162 |
Шырыня платформаў, м | 8 |
Архітэктары | Ю. М. Якаўлеў, К. М. Якаўлеў |
Архітэктары вестыбюляў |
усходні — Ю. М. Якаўлеў, К. М. Якаўлеў; заходні (1949 год) — В. Г. Палікарпава, В. М. Андрэеў |
Інжынеры-канструктары | Н. І. Кабанаў, Н. І. Ушакоў |
Узведзена | Дыстанцыя № 2 Масметрабуда (кіраўнік З. Саколін) |
Выхад да вуліц | Ленінградскі праспект |
Наземны транспарт | А: м1, 06, 26, 88, 100, 105, 175, 691, 904, 905, т86; Тб: 6, 12, 43, 59, 70, 82; Тм: 6, 15, 23, 27, 28 |
Час адкрыцця | 5:20 |
Час закрыцця | 1:00 |
Код станцыі | 038, Сл |
Суседнія станцыі | Войкаўская і Аэрапорт |
![]() |
Замаскварэцкая лінія
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Літаратура
правіць- С. М. Кравец. Архитектура Московского метрополитена имени Л. М. Кагановича. — М.: Издательство Всесоюзной академии архитектуры, 1939. — 83 с.
- М. С. Наумов, И. А. Кусый. Московское метро. Путеводитель. — М.: Вокруг света, 2006. — 360 с.