Сонечнае зацьменне 29 лістапада 1807 года
Сонечнае зацьменне 29 лістапада 1807 года — гібрыднае сонечнае зацьменне 139 сараса[1].
| Сонечнае зацьменне 29 лістапада 1807 | |
|---|---|
 Карта | |
| Класіфікацыя | |
| Тып | Гібрыднае |
| Сарас | 139 |
| Гама | 0.5377 |
| Велічыня | 1.0135 |
| Максімум зацьмення | |
| Працягласць | 86 с. (1 хв. 26 с.) |
| Каардынаты | 11°06′ пн. ш. 3°54′ у. д.HGЯO |
| Шырыня ценю | 55 км |
| Час (UTC) | |
| Найбольшая фаза | 11:42:09 |
| Спасылкі | |
| Каталог # (SE5000) | 9059 |
Зацьменне мела велічыню 1,0135 і дасягнула свайго максімуму ў 11:42:09 UTC у пункце з каардынатамі 11° пн. ш. 4° у. д. Працягласць максімальнай фазы зацьмення склала 1 хв. 26 с., а месяцавы цень на зямной паверхні дасягнуў шырыні 55 км[1].
Зацьменне 29 лістапада 1807 года стала 2-ім сонечным зацьменнем у 1807 годзе і 19-ым у XIX стагоддзі. Папярэдняе сонечнае зацьменне адбылося 6 чэрвеня 1807 года, наступнае — 25 мая 1808 года[1].
Гл. таксама
правіцьЗноскі
правіць- ↑ а б в Catalog of Solar Eclipses: 1801 to 1900 (англ.). НАСА. Праверана 27 кастрычніка 2018.
