Србуі Сцяпанаўна Лісіцыян
Србуі Сцяпанаўна Лісіцыян (арм.: Սրբուհի Լիսիցյան; 15 (27) чэрвеня 1893, Тыфліс — 1979, Ерэван) — савецкі навуковец, мастацтвазнаўца, даследчык танцавальнага і тэатральнага фальклору. Доктар гістарычных навук (1961).
| Србуі Сцяпанаўна Лісіцыян | |
|---|---|
| арм.: Սրբուհի Ստեփանի Լիսիցիան | |
| Дата нараджэння | 27 чэрвеня (9 ліпеня) 1893 ці 28 чэрвеня 1893 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 1979 |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Бацька | Сцяпан Данілавіч Лісіцыян[d] |
| Род дзейнасці | мастацтвазнавец |
| Навуковая сфера | гісторыя танца[d] |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | доктар гістарычных навук (1961) |
| Альма-матар | |
| Узнагароды і прэміі | |
БіяграфіяПравіць
Нарадзілася 27 чэрвеня 1893 года ў Тыфлісе ў сям’і вядомага расійскага і савецкага навуковага Сцяпана Лісіцыяна. З 1911 па 1917 год вучылася на вышэйшых жаночых курсах Гер’е і ў студыі танца пад кіраўніцтвам І. С. Чарнецкай у Маскве. Вярнуўшыся ў Тыфліс, стварыла студыю рытму і пластыкі, надалей ператвораную ў інстытут. У 1930 годзе пераехала ў Ерэван, дзе заснавала і стала першым дырэктарам харэаграфічнай вучэльні. У якасці рэжысёра балетмайстра супольна з кампазітарам Саркісам Бархударанам была адным з аўтараў балета «Нарынэ» (1936).
З 1945 года працавала ў Ерэванскім мастацка-тэатральным інстытуце, потам — старэйшым навуковым супрацоўнікам у Інстытуце археалогіі і этнаграфіі Акадэміі навук Армянскай ССР. Займалася даследаваннем этнічнай харэаграфіі, гісторыяй армянскага танцавальнага мастацтва, стала аўтарам шэрага манаграфій на гэтыя тэмы. Створаная ёю сістэма запісу танцавальных рухаў (кінетаграфія) дазволіла з матэматычнай дакладнасцю фіксаваць становішча цела ў прасторы, праводзіць аналіз рухаў і мізансцэн танцаў і тэатральных уяўленняў. Србуі Лісіцыян таксама вядомая сваімі перакладамі твораў класікаў армянскай літаратуры на рускую мову.
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Лейбовский Вадим. «Сёстры Лисициан — свободный танец». — «Спортивная жизнь России», 2004 г., № 4. ISSN 0131-9612.
- Србуи Лисициан. Запись движения (кинетография). — Искусство, 1940. — 426 с.
- Србуи Лисициан. Старинные пляски и театральные представления армянского народа. — Академия наук Армянской ССР, 1958. — Т. 1. — 612 с.