Станіслаў Нарбут

Станіслаў Нарбут (4 мая 1853, б. маёнтак Шаўры Лідскага павета, цяпер Воранаўскі раён — 11 сакавіка 1926) — беларускі урач, вучоны-медык, мецэнат, сын Тэадора Нарбута.

Станіслаў Нарбут
Дата нараджэння	4 мая 1853(1853-05-04)
Месца нараджэння	Шаўры, Лідскі павет, Расійская імперыя
Дата смерці	11 сакавіка 1926(1926-03-11) (72 гады)
Месца смерці	Браслаў, Браслаўскі павет, Віленскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Месца пахавання	Браслаў
Бацька	Тэадор Нарбут
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	медыцына
Альма-матар	Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна Дэрпцкі ўніверсітэт (1891) Віленская гімназія[d] (1871)
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Помнік Станіславу Нарбуту на Замкавай гары ў Браславе

Біяграфія

Нарадзіўся 4 мая 1853 года ў б. маёнтку Шаўры Лідскага павета Віленскай губерні (цяпер Воранаўскі раён). Скончыў 1-ю віленскую класічную гімназію (1871), з 1872 года вучыўся ў Баварскім універсітэце ў Мюнхене, выключаўся за ўдзел у хваляваннях, заплаціў буйны штраф. Абараніў дысертацыю аб каўтуне на ступень доктара хірургіі і акушэрства (7.08.1879). У 1891 годзе скончыў Дэрпцкі ўніверсітэт, атрымаў дыплом лекара.

З 1904 года на пасадзе ўрача Нова-Аляксандраўскага павета. Жыў у Браславе, дзе на ўласныя сродкі збудаваў бальніцу. У Першую сусветную вайну ўзначальваў лазарэт на Паўночна-Заходнім фронце, цяжка паранены, часткова ампутаваная нага. У 1919 годзе вяртаецца да лячэбнай практыкі.

Памёр 11 сакавіка 1926 года. Пахаваны на Замкавай гары ў Браславе. У 1927 годзе на сродкі, сабраныя жыхарамі, яму пабудаваны помнік.

Літаратура

• Шэршань Г. Станіслаў Нарбут: 160 гадоў з дня нараджэння // Лідскі летапісец. № 2(62). 2013.