Старэйшыя магістраты

Старэ́йшыя магістра́ты (лац.: Magistratus majores) — старэйшыя афіцыйныя асобы ў старажытным Рыме ў часы Рэспублікі: консулы, прэтары, дыктатары, праконсулы, прапрэтары, прэфекты гарадскі прэтарыянскі і цэнзары. З'яўляліся носьбітамі імперыі.