Стаўбцоўскі павет

Стаўбцоўскі павет – адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў 1921 – 1940 гг. у Навагрудскім ваяводстве Польшчы, у 1939 – 1940 гг. у БССР. Цэнтр – мястэчка Стоўбцы. Утвораны ў канцы 1920 г. на частцы тэрыторыі былога Мінскага павета, акупіраванай польскімі войскамі. Уключаў 7 гмін:

• Засульскую,
• Заслаўскую,
• Івянецкую,
• Пяршайскую,
• Ракаўскую,
• Свержанскую,
• Стаўбцоўскую.

Стаўбцоўскі павет
Краіна	Польская Рэспубліка  СССР
Уваходзіць у	Баранавіцкая вобласць (1939—?) Навагрудскае ваяводства (1921—1939)
Адміністрацыйны цэнтр	Стоўбцы
Дата ўтварэння	12 снежня 1920

З 4 лютага 1921 г. у Навагрудскім ваяводстве. У 1923 г. уключаў 8 гмін:

• Валмянскую,
• Засульскую,
• Івянецкую,
• Навасвержанскую,
• Пяршайскую,
• Ракаўскую,
• Рубяжэвіцкую,
• Стаўбцоўскую.

13 студзеня 1926 г. Валмянская, Івянецкая і Пяршайская гміны перададзены ў Валожынскі павет; да Стаўбцоўскага павета далучаны Дзераноўская, Жухавіцкая, Мірская, Ярэміцкая, 20 мая 1930 г. Налібоцкая гміна з суседніх паветаў.

У верасні 1939 г. павет заняты Чырвонай Арміяй, з 14 лістапада 1939 г. у БССР, з 4 снежня ў Баранавіцкай вобласці. 15 студзеня 1940 г. павет скасаваны, яго тэрыторыя падзелена паміж Івянецкім, Мірскім і Стаўбцоўскім раёнамі.