Сфорца

дынастыя міланскіх герцагаў

Сфорца — кіруючая дынастыя ў Італіі перыяду Рэнесансу, герцагі Міланскія.

Сфорца
Перыяд загас у 1535 годзе
Тытул: Герцагі Міланскія
Родапачынальнік: Муцыа Атэндола (1369—1423)
Кагнаты: сям'я Вісконці
Радзіма Італія
Франчэска Сфорца. Партрэт працы Баніфацыа Бемба, Пінакатэка Брэра, Мілан.
Род Сфорца
Замак Сфорца ў Мілане.

Гісторыя дынастыі

правіць

Заснавальнікам роду быў Муцыа Атэндола (1369—1423), празваны «Сфорца» (ад італ.: sforzare — «напружваць, душыць», дзеяслоў, утвораны ад італ.: forza — «сіла»), кандацьер з Раманьі, які служыў неапалітанскім каралям з анжуйскай дынастыі.

Яго сын Франчэска Сфорца стаў кіраваць Міланам з 1450 г., стаўшы герцагам пасля свайго цесця, апошняга з роду Вісконці. У гэтай сям'і быў шэраг добрых кіраўнікоў, роўна як і некалькі дэспатаў, некаторыя з якіх былі разумова неўраўнаважанымі.

Пасля род Сфорца злучыўся з сям'ёй Борджыа праз палітычны шлюб Лукрэцыі Борджыа і Джавані Сфорца (пабочнага сына Кастанца Сфорца).

Вядомыя прадстаўнікі

правіць

Тэрыторыя

правіць

Міланскае герцагства складалася з вялікай часткі Ламбардыі, Генуі, Павіі і Пармы. Кіраўнікі з дынастыі Сфорца спрыялі ператварэнню Мілана ў значны культурны цэнтр.

Са смерцю Франчэска II дынастыя Сфорца спынілася; у 1535 Мілан увайшоў у склад уладанняў Іспаніі.

Міланскія герцагі з роду Сфорца

правіць
  1. Франчэска Сфорца — 1450—1466
  2. Галеаца Марыя Сфорца — 1466—1476, сын папярэдняга
  3. Джан Галеаца Сфорца — 1476—1494, сын папярэдняга
  4. Людовіка Маро — 1480—1499, рэстаўрацыя 1500. Дзядзька папярэдняга па бацьку
  5. Масіміліяна Сфорца — 1512—1515, сын папярэдняга
  6. Франчэска II Марыя Сфорца — 1521—1535, брат папярэдняга

Герб Сфорца

правіць

Творы мастацтва

правіць
 
Вісконці-Сфорца Таро

У масавай культуры

правіць
  • У рамане «Ганібал» сцвярджаецца, што доктар Лектэр — нашчадак гэтага роду.[6]

Крыніцы

правіць

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць