Сілічы (Лагойскі раён)
Сі́лічы[1] (трансліт.: Siličy, руск.: Силичи) — вёска ў Лагойскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Лагойскага сельсавета. Размешчана за 5 км на поўдзень ад Лагойска на шашы М3.
Вёска
Сілічы 
Сілічы на карце Беларусі ±   |
Гісторыя правіць
З 1800 года вядомы маёнтак Сілічы Лагойскай воласці Барысаўскага павету, які належаў С. Тышкевічу і складаўся з адной аднайменнай вёскі. Станам на 1816 год прынамсі частка Сіліч ужо ва ўласнасці Д. Паўлікоўскага. У 1846 годзе невялікая частка Сіліч належала таксама І. і А. Жалязоўскім. Тым часам Сілічы адносіліся да праваслаўнага прыходу лагойскай Праабражэнскай царквы.[2]
У 1860 годзе частку (140 дзес.) маёнтка Сілічы атрымала ў спадчыну Іазэфа Ігнатаўна Узлоўская і валодала ім прынамсі да 1888 года[3]. Гэтым жа часам, іншай часткай маёнтка (40 дзес.) валодаў Станіслаў Венядзіктавіч Узлоўскі[3]. Станам на 1870 год у вёсцы размяшчалася карчма («піцейны дом») і хлебазапасны магазін[2]. Да канца XIX ст., напэўна, пасля раздзелу памешчыка з сялянамі, побач з вёскай з'явіўся аднайменны фальварак (або засценак)[2]. На пачатку XX ст. 6 гаспадарак (74,8 дзес.) з Сіліч уваходзілі ў Старынскае сялянскае таварыства, куды ўваходзілі астатнія, і ці уваходзілі наогул, невядома. У 1915 годзе ў вёсцы ў найманым памяшканні адкрылася земская школа, пасля рэвалюцыі на яе базе створана пачатковая школа, якую наведвалі дзеці з 4 навакольных вёсак і фальварка.[2]
Падчас 1-й сусветнай вайны, у лютым-снежні 1918 года Сілічы на тэрыторыі акупаванай кайзераўскімі войскамі. Потым тэрыторыя была занята бальшавікамі, а з жніўня 1919 па ліпень 1920 года—польскімі войскамі. Затым у БССР, з 20.8.1924 па 26.7.1930—у Падонкаўскім сельсавеце Лагойскага раёна Мінскай акругі, з 20.2.1938 - у Мінскай вобласці. У Сілічах створаны калгас імя Молата, працавала кузня. Падчас 2-й сусветнай вайны, з пачатку ліпеня 1941 да пачатку ліпеня 1944, вёска на тэрыторыі акупаванай нямецкімі войскамі. Сілічы былі спалены, акупанты загубілі 8 жыхароў, а яшчэ 8 вывезлі ў Германію, 14 жыхароў загінула на фронце. Пасля вайны паселішча адноўлена.[2]
Да 30 кастрычніка 2009 года вёска ўваходзіла ў склад Знаменкаўскага сельсавета[4]. У 2010 годзе ў вёсцы адкрыта аграсядзіба. Паблізу Сіліч размяшчаецца гарналыжны цэнтр «Сілічы».
Дэмаграфія правіць
- 1800 год—12 двароў, 80 чалавек
- 1816 год (рэвізія часткі Д. Паўлікоўскага) -- 37 "душ" мужчынскага полу
- 1846 год (інвентар часткі Жалязоўскіх) -- 2 двары, 29 чалавек
- 1870 год (рэвізія часткі І. І. Узлоўскай) -- 27 "душ" мужчынскага полу
- 1897 год—вёска: 19 двароў, 126 чалавек; фальварак: 4 двары, 35 чалавек
- 1909 год—вёска: 10 двароў, 64 чалавекі; фальварак: 1 двор, 15 чалавек
- 1917 год—вёска: 23 двары, 131 чалавек; фальварак: 1 двор, 10 чалавек
- 1941 год—45 двароў, 220 чалавек
- 1969 год—38 двароў, 136 чалавек
Галерэя правіць
-
Сілічы каля сажалкі Жымкана -
Сажалка Жымкана
Зноскі
- ↑ Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
- ↑ а б в г д Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 8: Мінская вобласць, кн. 3 / рэдкал.: Т. У. Бялова (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2012. — 624 с.: іл. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0636-9. — С. 122.
- ↑ а б Список землевладельцев Минской губернии… [за 1888 год]. — 1889. — [2], 419 с. — С. 155.
- ↑ «Об изменении административно-территориального устройства Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 30 октября 2009 г. № 219 Архівавана 28 чэрвеня 2021. (руск.)
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
