Сімяон I

Сімяон I Вялікі (864 ці 865-27 мая 927) — князь Балгарыі з 893 года, з 918 года — цар. Трэці сын князя Барыса I, бацька Пятра I. Прыйшоў да ўлады пасля таго, як Барыс I зрынуў свайго сына Уладзіміра, які ўзначаліў паганскую рэакцыю. З імем цара Сімяона звязаны Залаты век балгарскай дзяржавы. Яго ваенныя кампаніі супраць Візантыйскай імперыі, венграў і сербаў, давялі балгарскую дзяржаву да тэрытарыяльнага апагею, параўнальнага толькі з эпохай Крум. Балгарыя ператварылася ў самую магутную дзяржаву на Балканах і ва ўсёй Усходняй Еўропе. У яго часы Балгарыя распасціралася ад Будапешта, паўночных схілаў Карпат і Дняпра на поўначы да Адрыятычнага мора на захадзе, Эгейскага мора на поўдні і Чорнага мора на ўсходзе. Эпоха Сімяона I характарызавалася беспрэцэдэнтным культурным уздымам, названым пасля залатым векм балгарскай цывілізацыі.

Сімяон I Вялікі Симеон I Велики
1-ы цар Балгарыі
з 893
Папярэднік	Уладзімір Расатэ
Пераемнік	Пётр I
Дзейнасць	суверэн
Нараджэнне	864(0864) Пліска, абшчына Каспічан[d], Шуменская вобласць, Балгарыя
Смерць	27 мая 927 ці 927 Вялікі-Праслаў, абшчына Вялікі-Праслаў[d], Шуменская вобласць, Балгарыя
Дынастыя	Дынастыя Крума[d]
Бацька	Барыс I
Маці	Марыя
Жонка	Марыя Сурсувул[d]
Дзеці	Іван, Пётр I, Боян Маг[d] і Міхаіл Балгарскі[d]

Пашырэнне тэрыторыі Балгарыі ў перыяд кіравання Сімяона Вялікага

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14).