Сінагога (грэч. συναγωγή — збор, грамадства; іўр.: בית כנסת — бэйт кнесет, г.зн. дом сходаў, сходаў) — іудзейскі малітоўны дом або памяшканне, дзе іудзеі моляцца Богу. Звычайна ўяўляе сабой збудаванне характэрнай архітэктуры. Праўда, па іудзейскіх рэлігійных правілах, сінагогай можа быць любое памяшканне, якое было асвячона па спецыяльным абраду.

Старэйшая дзеючая сінагога Еўропы, 1270, Прага

Згодна з Талмудам, будынак сінагогі павінны размяшчацца ў цэнтры яўрэйскага пасялення, як правіла, на ўзвышэнні і быць дамінантай усёй прылеглай тэрыторыі.

Сінагога не толькі аказала вырашальны ўплыў на фарміраванне іудаізму, але і паслужыла асновай выпрацаваных у хрысціянстве і ісламе формаў грамадскага набажэнства.

Традыцыя надае сінагозе велізарнае значэнне ў яўрэйскім жыцці. Талмуд лічыць, што яна саступае па святасці толькі Храму, і называе яе мікдаш меат - «малая святыня», як сказана: «Я выслаў іх да народаў, і развею іх па землях, але Я стаў для іх свяцілішчам малым у краінах, куды прыйшлі яны.»

Сінагогі Беларусі ў малюнках Анатоля Наліваева

правіць

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць