Сінтаксіс мовы

Сінтаксіс мовы — раздзел граматыкі, які вывучае звышслоўныя значэнні (значэнні словазлучэнняў і сказаў), якія ўзнікаюць у працэсе маўлення пад уплывам граматычных правіл (Гл. таксама: марфалогія). Прадметам дысцыпліны з’яўляюцца словазлучэнні і сказы, спосабы і сродкі іх сувязі, адносіны паміж імі і пад.

Мовазнаўства

Тэарэтычная лінгвістыка

Фаналогія Марфалогія Сінтаксіс Семантыка (+лексічная) Прагматыка Кагнітыўная лінгвістыка Генератыўная лінгвістыка

Дэскрыптыўная лінгвістыка

Антрапалагічная лінгвістыка Эвалюцыйная лінгвістыка (параўнальна-гістарычнае мовазнаўства, этымалогія) Фанетыка Сацыялінгвістыка

Прыкладная лінгвістыка

Камп'ютарная лінгвістыка Фарэнсіка Засваенне мовы Language assessment Language development Прэскрыптывізм Антрапалагічная лінгвістыка Нейралінгвістыка Псіхалінгвістыка Стылістыка Антрапалагічная лінгвістыка

Астатняе

Пісьменства Дэшыфроўка Тыпалогія Гісторыя лінгвістыкі Спіс лінгвістаў Мовы свету Нявырашаныя праблемы

Партал:Лінгвістыка

Сінтаксіс — сукупнасць сродкаў і правіл утварэння сінтаксічных адзінак — словазлучэнняў і сказаў.

Літаратура

• Курс беларускай мовы: Падручнік / Л. І. Сямешка, І. Р. Шкраба, З. І. Бадзевіч. — Мн.: Універсітэцкае, 1996. — 654 с. ISBN 985-09-0043-1
• Міхневіч А. Я. Сі́нтсаксіс // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 404. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).

Гл. таксама

• Сінтаксіс англійскай мовы