Тапаніміка

(Пасля перасылкі з Тапаніміст)

Тапаніміка (ад грэч. τόπος (топас) — мясцовасць, ὄνομα, (онама) — імя) — раздзел анамастыкі, які вывучае назвы геаграфічных аб'ектаў (тапонімы). Даследуе паходжанне назваў, іх сэнсавае значэнне, развіццё, сучасны стан, вымаўленне і напісанне.

Як спецыяльная навуковая дысцыпліна, тапаніміка знаходзіцца на сумежжы 3-х галінаў ведаў: лінгвістыкі, геаграфіі і гісторыі, і выкарыстоўвае іх даныя. Тапаміка уключае ў сябе шэраг кірункаў, у якіх даследуюцца розныя групы тапонімаў: айканіміка (вывучэнне назваў населеных пунктаў), гідраніміка (назваў рэк і інш. водных аб'ектаў), аранімія (вывучэнне назваў форм рэльефа), мікратапаніміка (назваў малых геаграфічных аб'ектаў) і інш.

Сукупнасць тапонімаў на якой-небудзь тэрыторыі называецца тапанімія.

Літаратура правіць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).
  • Сучасная беларуская мова: Уводзіны. Фанетыка. Фаналогія. Арфаэпія. Графіка. Арфаграфія. Лексікалогія. Лексікаграфія. Фразеалогія. Фразеаграфія: Вучэб. дапам. / Я. М. Камароўскі, В. П. Красней, У. М. Лазоўскі і інш. — 2-е выд., дапрац. і дап. — Мн. : Выш. школа, 1995. — 334 с. ISBN 985-06-0075-6.
  • Галай И. П. География: термины и понятия: словарь для учащихся и абитуриентов / И. П. Галай, Е. И. Галай. — Мн.: Белкартография, 2011. — С. 189. — 223 с. — 1 000 экз. — ISBN 978-985-508-082-5. (руск.)

Спасылкі правіць