Тоні Турэк

Тоні (Антон) Турэк (ням.: Anton Turek; 18 студзеня 1919 — 11 мая 1984) — нямецкі футбаліст, брамнік. Чэмпіён свету 1954 у складзе нацыянальнай зборнай ФРГ.

Тоні Турэк
Агульная інфармацыя
Нарадзіўся	18 студзеня 1919(1919-01-18) Дуйсбург, адміністрацыйная акруга Дзюсельдорф, Рэйнская правінцыя, Вольная дзяржава Прусія, Веймарская рэспубліка, Германскі рэйх
Памёр	11 мая 1984(1984-05-11) (65 гадоў) Нойс, раён Рэйн-Нойс, адміністрацыйная акруга Дзюсельдорф, Паўночны Рэйн-Вестфалія, ФРГ
Грамадзянства	Германія
Рост	181 см
Пазіцыя	брамнік
Клубная кар’ера
1936—1941 Айнтрахт (Дуйсбург) 1941—1943 Ульм 1943—1946 Айнтрахт (Дуйсбург) 1946—1947 Айнтрахт (Франкфурт) 22 (0) 1947—1950 Ульм 65 (0) 1950—1956 Фартуна (Дзюсельдорф) 133 (0) 1956—1957 Барусія (Мёнхенгладбах) 4 (0)
Нацыянальная зборная
1950—1954 ФРГ 20 (-27)
Узнагароды і медалі
Чэмпіянаты свету Золата Швейцарыя 1954
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кар’ера

Пачынаў гуляць у «Дуйсбургу». Ваяваў у Другой Сусветнай вайне на баку нацыстаў. У 1939 Турэк увайшоў у Польшчу. У 1943 Тоні цудам не загінуў пад Арлом, патрапіў у шпіталь. Пасля выхаду з шпіталя патрапіў на заходні фронт і быў узяты ў палон амерыканскімі войскамі, якія яго адпусцілі.

Пасля вяртання дадому гуляў за «Айнтрахт» і «Фартуну». У 1954 годзе здарылася галоўная падзея ў яго футбольным жыцці — Зеп Хербергер узяў яго на чэмпіянат свету 1954. 35-гадовы Турэк быў асноўным галкіперам зборнай. Ён сыграў амаль усе матчы, а ў фінале адбіў удар Золтана Цібара, пасля якога каментатар Херберт Цімерман назваў яго «богам футбола».

У 1956 Турэк сыграў свае апошнія матчы за «Барусію» Менхенгладбах і завяршыў кар’еру. Пасля яе працаваў клеркам у банку. У 1973 годзе яго разбіў паралюш ног, з якім Турэк змагаўся 11 гадоў.

Літаратура

• Руднік В. Чэмпіёны свету па футболе 1930—2006. — Беласток: «Set-Print», 2006.
• (de) Werner Raupp: Toni Turek — «Fußballgott». Eine Biographie. Arete Verlag, Hildesheim 2019 (1., durchgesehene Aufl.) (ISBN 978-3-96423-008-9).

Спасылкі

• (de) https://www.toni-turek.info/ (архіў Werner Raupp, Hohenstein/Schwäb. Alb).