Тон Дык Тханг (в’етн.: Tôn Đức Thắng; 20 жніўня 1888, правінцыя Лангсюен, Французскі Індакітай — 30 сакавіка 1980, Ханой, В’етнам) — другі і апошні прэзідэнт Паўночнага В’етнама і першы прэзідэнт Сацыялістычнай Рэспублікі В’етнам. Старшыня Нацыянальнага камітэта айчыннага фронту В’етнама. Лаўрэат Міжнароднай Сталінскай прэміі «За ўмацаванне міру паміж народамі» 1955 года.

Тон Дык Тханг
Tôn Đức Thắng
Сцяг Прэзідэнт Сацыялістычнай Рэспублікі В'етнам Сцяг
2 ліпеня 1976 — 30 сакавіка 1980
Папярэднік пасада заснавана
Пераемнік Нгуен Хыу Тхо (в. а.)
Сцяг Прэзідэнт Дэмакратычнай Рэспублікі В'етнам
(в. а. з 2 верасня 1969)
Сцяг
23 верасня 1969 — 2 ліпеня 1976
Папярэднік Хо Шы Мін
Пераемнік пасада скасавана
Сцяг Віцэ-прэзідэнт Дэмакратычнай Рэспублікі В'етнам
1960 — 1969
Прэзідэнт Хо Шы Мін
Папярэднік пасада заснавана
Пераемнік Нгуен Лыонг Банг
Сцяг Старшыня Пастаяннага камітэта Нацыянальнага сходу Дэмакратычнай Рэспублікі В'етнам
20 верасня 1955 — 15 ліпеня 1960
Папярэднік Буй Банг Доан
Пераемнік Чыонг Цінь
Старшыня ЦК Айчыннага фронту В'етнама
з верасень 1955
Папярэднік пасада заснавана
Старшыня Пастаяннага камітэта нацыянальнага фронту Льен-В'ет
сакавік 1951 — верасень 1955
Папярэднік Хюінь Тхык Кханг
Пераемнік пасада скасавана
Нараджэнне 20 жніўня 1888(1888-08-20)[1][2]
Смерць 30 сакавіка 1980(1980-03-30)[3][1][…] (91 год)
Бацька Тон Ван Дэ
Маці Нгуен Тхі Дзі
Жонка Тон Хуанг Сеі Тханг
Партыя
Дзейнасць палітык
Узнагароды
ордэн Леніна ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» Gold Star Order
Міжнародная Ленінская прэмія «За ўмацаванне міру паміж народамі» міжнародная Сталінская прэмія «За ўмацаванне міру паміж народамі»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зноскі

  1. а б Ton Duc Thang // Brockhaus Enzyklopädie
  2. Ton Duc Thang // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. Ton Duc Thang // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.

Літаратура правіць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).