Трале́йбус[1] (англ.: trolleybus, ад trolley — кантактны провад, ролікавы токаздымальнік і bus— скарачэнне ад лац.: Omnibus — «[карэта] для ўсіх») — бязрэйкавы транспартны сродак (звычайна пасажырскі) з электрычным прыводам, які атрымлівае электрычны ток ад вонкавай крыніцы. Калі тралейбус назапашвае электраэнергію, ён завецца кантактным электробусам.

Тралейбус
Тралейбус АКСМ-321
Тралейбус АКСМ-321
Прывад электрарухавік
Перыяд з 1912 году
Скорасць 20-60 км/г
Вобласць ужывання Грамадскі транспарт, гарадскі, прыгарадны
Інфраструктура аўтамабільная дарога, кантактная сетка
Першы тралейбус «Electromote», Берлін, 1882 год
Грузавы тралейбус вагоннага тыпу КТГ-1 у Львове

Тралейбус атрымлівае электрычны ток ад двухдротнай кантактнай сеткі (падвесныя (тралейныя) дроты) праз штангі таказдыму. Сілкуюцца пастаянным токам напружаннем 500—600, часам 750 В[1].

Тралейбус выкарыстоўваецца пераважна ў гарадах. Акрамя пасажырскіх існуюць грузавыя тралейбусы (тралейвозы).

Гісторыя

правіць

Першыя працы па стварэнню і выкарыстанню тралейбусаў пачаліся ў Германіі у канцы 80-х гадоў XIX стагоддзя[2]і першы тралейбус створаны ў 1882 годзе[1]. Найбольш цяжкай задачай было забеспячэння надзейнага кантакту токаздымнікаў з кантактнай сеткай, якая была вырашана з паляпшэннем пакрыцця дарог[2]. У СССР першыя тралейбусы створаны ў 1933 годзе[1], а першая тралейбусная лінія запушчана ў Маскве ў 1934 годзе[2].

Тралейбус у Беларусі

правіць

Першы тралейбус быў пушчаны ў Мінску ў 1952 годзе (65 маршрутаў на 2024 год), у Гомелі — у 1962, у Віцебску — 01.09.1978, у Брэсце — 1981 годзе. Акрамя ўсіх абласных цэнтраў тралейбус ёсць у Бабруйску.

Крыніцы

правіць

Літаратура

правіць