Тэафраст
Тэафраст Перыпатэтык (стар.-грэч.: Θεόφραστος, лац.: Theophrastos Eresios;372 — 287 да н.э.) — старажытнагрэчаскі філосаф.
Тэафраст | |
---|---|
стар.-грэч.: Θεόφραστος Ἐρέσιος | |
Дата нараджэння | каля 371 да н.э. |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 287 да н.э.[1] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | батанік, фізік, філосаф, пісьменнік |
Навуковая сфера | батаніка |
Альма-матар | |
Вядомыя вучні | Strato of Lampsacus[d], Bion of Borysthenes[d], Хамелеонт[d], Нелей з Скепсія[d], Timagoras of Gela[d], Praxiphanes[d][2], Менандр, Дземетрый Фалерскі і Метрокл з Маранеі[3] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ацэньваецца як добрасумленны філосаф і навуковец. Вучань Арыстоцеля. Вывучаў натуральныя навукі: батаніку, мінералогію, заалогію, фізіку, астраномію, метэаралогію. Напісаў 18 кніг па гісторыі і натурфіласофіі.
Пасля 322 да н.э. стаўся пераемнікам Арыстоцеля і галавой перыпатэтычнай школы. Колькасць студэнтаў у школе пры ім дасягала 2 тыс., сярод іх былі Менандр і Дземетрый Фалерскі. Тэафраст спыніў сваю дзейнасць у 286 да н.э.
Паходзіў з Эрэса (востраў Лесбас); сын Меланта. Верагодныя выявы — герма з Цівалі (віла Альбані), відаць, яшчэ прыжыццёвая, і яе копіі[4].
Зноскі
- ↑ Любкер Ф. Theophrastus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1375.
- ↑ Любкер Ф. Praxiphanes // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 1102.
- ↑ Theophrastus // Encyclopædia Britannica Праверана 4 жніўня 2023.
- ↑ Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Тэафраст