Тэкля Ружа з Радзівілаў
Тэкля Ружа з Радзівілаў (у першым шлюбе Флемінг, у другім шлюбе Вішнявецкая, у трэцім шлюбе Сапега; 5 верасня 1703, Бяла Падляска — 25 лістапада 1747, Гданьск) — польская і літоўская князёўна.
| Тэкля Ружа з Радзівілаў | |
|---|---|
._%D0%A2%D1%8D%D0%BA%D0%BB%D1%8F_%D0%A0%D1%83%D0%B6%D0%B0_%D0%92%D1%96%D1%88%D0%BD%D1%8F%D0%B2%D0%B5%D1%86%D0%BA%D0%B0%D1%8F_(%D0%A0%D0%B0%D0%B4%D0%B7%D1%96%D0%B2%D1%96%D0%BB)_(XVIII).jpg) Тэкля Ружа Вішнявецкая (Радзівіл) | |
| Нараджэнне |
5 верасня 1703 |
| Смерць |
25 лістапада 1747[1] (44 гады)
|
| Род | Радзівілы, Вішнявецкія, Сапегі і Флемінгі[d] |
| Бацька | Караль Станіслаў Радзівіл[2][1] |
| Маці | Ганна Кацярына з Сангушкаў[1] |
| Муж | Якуб Генрык Флемінг[2], Міхал Сервацы Вішнявецкі[2] і Міхал Антоні Сапега[2][1] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Дачка Караля Станіслава Радзівіла і Ганны з Сангушкаў, сястра Кацярыны Барбары Браніцкай і Міхала «Рыбанькі» Радзівіла.
З 9 студзеня 1725 года была замужам[3] за Якубам Флемінгам[4], пасля яго смерці, з 21 лютага 1730 года, з Міхалам Сервацыем Вішнявецкім, а з 23 снежня 1745 года з Міхалам Антоніем Сапегам.
Тэклі[5] прыпісваецца ўплыў — пры ўдзеле Яна Ежы Флемінга (стрыечнага брата Якуба Генрыка), з якім яна заставалася ў цесных адносінах пасля смерці першага мужа, — на перакананне Вішнявецкага на саксонскі бок перад пачаткам міжкаралеўя ў 1733 годзе.
Зноскі
- ↑ а б в г Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 70. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ↑ а б в г Radziwiłłowie herbu Trąby — Warszawa: Archiwum Główne Akt Dawnych, Wydawnictwo DiG, 1996. — 67 с. — ISBN 83-85490-62-0
- ↑ Вяселле было ў Белай.
- ↑ З ім мела траіх дзяцей, але ні адзін з іх не дажыў да сталасці
- ↑ Паводле паведамлення Станіслава Аўгуста, згаданага Польскім біяграфічным слоўнікам.
Спасылкі правіць
- Dynamiczny Herbarz Rodzin Polskich Архівавана 24 верасня 2015.
- genealog.home.pl(недаступная спасылка)
- Polski Słownik Biograficzny, t. XXX, s. 247 (Karol Radziwiłł) oraz t. VII, s. 34-35 (Jakub Flemming i Jan Flemming)