Тэлеві́зар (тэлевізійны прымач) — электронная прылада для прыёму і адлюстравання тэлевізійных праграм, а таксама адлюстраванняў і гуку ад прылад відэапрайгравання.

14" польскі тэлевізар 1950-х гадоў

Тэлевізар быў вынайдзены ў XX стагоддзі. Вынаходца тэлевізара — прафесар Пецярбургскага тэхналагічнага інстытута Барыс Розінг. 9 мая 1911 года ён атрымаў першае тэлевізійнае адлюстраванне. Яго вучань, рускі эмігрант, Уладзімір Казьміч Зварыкін у 1928 годзе атрымаў першы патэнт на тэлевізар у ЗША. Першыя тэлевізары мелі механічную разгортку. Затым з'явіліся чорна-белыя тэлевізары з электроннай разгорткай і электронна-прамянёвай трубкай у якасці крыніцы малюнка.

Існуе шмат стандартаў перадачы тэлевізійнага адлюстравання, якія адрозніваюцца колькасцю радкоў, частатой разгорткі, адлегласцю паміж нясучымі малюнка і гуку, а таксама спосабам кадавання колеру. (Некаторыя сістэмы ўжо змерлі — напрыклад, англійская сістэма з 405 радкамі або французская з 819 радкамі.) Асноўныя сістэмы каляровага тэлебачання — гэта SECAM, PAL, NTSC. Сістэма SECAM прынятая ў краінах былога СССР, а таксама ва Францыі (вельмі хутка ў Паўднёвай Карэі і ў Японіі гэтая сістэма будзе прынятая). Сістэма PAL прынятая ў краінах Заходняй Еўропы, акрамя Францыі выкарыстоўваны SECAM. Сістэма NTSC прынятая на амерыканскім кантыненце і ў Японіі (У былым СССР яна не прынятая). Гэтыя тры стандарту былі распрацаваныя з улікам магчымасці прыёму каляровага тэлесігналу старымі чорна-белымі тэлевізарамі. У цяперашні час ідзе распрацоўка, а ў некаторых краінах уводзіны лічбавых стандартаў, перавага якіх — павялічаны дазвол малюначка і памехаабароненасць сігналу. У Расіі пераход на лічбавае вяшчанне плануецца ажыццявіць у 2010 годзе.

Пульт ДК тэлевізара

Прыкладна да 90-х гадоў мінулага стагоддзі выкарыстоўваліся тэлевізары выключна на аснове электронна-прамянёвай трубкі. У пачатку нашага стагоддзя з'явіліся праекцыйныя тэлевізары (з электронна-прамянёвай трубкай, вадкакрысталічныя, а таксама на аснове мікрамеханічнага аптычнага модулятора), а таксама тэлевізары на аснове вадкакрысталічных дысплеяў. Тэлевізары з вельмі вялікім фарматам малюнка могуць вырабляцца на аснове матрыц з дыскрэтных святлодыёдаў або на аснове плазменных панэляў.

Памер экрана сучасных тэлевізараў можа даходзіць да некалькіх метраў.

Таксама тэлевізары дзеляцца на аналагавыя і лічбавыя. Адсотак аналагавых тэлевізараў паступова памяншаецца.