Тэсла (адзінка вымярэння)

Тэ́сла (абазначэнне: Тл, T) — вытворная адзінка вымярэння магнітнай індукцыі ў сістэме СІ. Вызначана на Генеральнай канферэнцыі па вагах і вымярэннях ў 1960 г., названая ў гонар сербска-харвацкага вынаходніка Ніколы Тэслы.

Вызначэнне

На часціцу з зарадам 1 кулон, якая рухаецца ў магнітным полі з індукцыяй 1 тэсла з хуткасцю 1 метр за секунду, дзейнічае сіла Лорэнца велічынёй 1 ньютан.

Тэсла можа быць выражана праз асноўныя адзінкі СІ:

$\mathrm {T={\frac {kg}{A\cdot s^{2}}}={\frac {Wb}{m^{2}}}={\frac {V\cdot s}{m^{2}}}={\frac {N}{A\cdot m}}={\frac {kg}{C\cdot s}}}$

Дзе:

A = ампер

C = кулон

kg = кілаграм

m = метр

N = ньютан

s = секунда

T = тэсла

V = вольт

Wb = вебер

Характэрныя велічыні

• 31 мкТл (3,1×10⁻⁵ Tл) — напружанасць магнітнага поля Зямлі пры 0° шыраты (на экватары)
• 5 мТл — сіла звычайнага магніта на халадзільніку
• 1—2,4 Тл — у зазоры магніта тыповага гучнагаварыцеля

Кратныя і дзельныя адзінкі

Дзесятковыя кратныя і дзельныя адзінкі магнітнай індукцыі ўтвараюцца з дапамогай стандартных прыставак СІ.

Кратныя				Дробныя
парадак	назва	абазначэнне		парадак	назва	абазначэнне
101 Тл	дэкатэсла	даТл	daT	10−1 Тл	дэцытэсла	дТл	dT
10² Тл	гектатэсла	гТл	hT	10−2 Тл	сантытэсла	сТл	cT
10³ Тл	кілатэсла	кТл	kT	10−3 Тл	мілітэсла	мТл	mT
106 Тл	мегатэсла	МТл	MT	10−6 Тл	мікратэсла	мкТл	µT
109 Тл	гігатэсла	ГТл	GT	10−9 Тл	нанатэсла	нТл	nT
1012 Тл	тэратэсла	ТТл	TT	10−12 Тл	пікатэсла	пТл	pT
1015 Тл	петатэсла	ПТл	PT	10−15 Тл	фемтатэсла	фТл	fT
1018 Тл	экзатэсла	ЭТл	ET	10−18 Тл	ататэсла	аТл	aT
1021 Тл	зетатэсла	ЗТл	ZT	10−21 Тл	зептатэсла	зТл	zT
1024 Тл	ётатэсла	ІТл	YT	10−24 Тл	ёктатэсла	іТл	yT