Уладзімір Пятровіч Слінчанка
Уладзімір Пятровіч Слі́нчанка[1] (10 кастрычніка 1922 — 18 лістапада 2010) — скульптар, аўтар твораў у манументальнай і станковай скульптуры, педагог. Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь (2010).
| Уладзімір Пятровіч Слінчанка | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 10 кастрычніка 1922 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 18 лістапада 2010 (88 гадоў) |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | скульптар, педагог |
| Месца працы | |
| Вучоба | |
| Уплыў | Аляксей Канстанцінавіч Глебаў і Андрэй Ануфрыевіч Бембель |
| Узнагароды |
     |
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьНарадзіўмя ў сяле Бадаква Лохвыцкага раёна Палтаўскай вобласці (зараз у Мыргарадскім раёне). З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны добраахвотнікам пайшоў на фронт[2]. Прымаў удзел у баявых дзеяннях на Паўднёва-Заходнім, 1-м Украінскім франтах[3]. Пасля вайны праходзіў службу на Далёкім Усходзе, у Эстоніі[2]. Капітан тэхнічнай службы[3]. Пасля дэмабілізацыі (25 студзеня 1957 года[3]) прыехаў у Мінск[2]. У 1965 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут і выкладаў у ім з 1968 па 1994 год, з 1985 года — дацэнт[2].
Творчасць
правіцьУдзельнічаў у арганізацыі і правядзенні мастацкіх выставак з 1963 года. Працаваў у станковай і манументальнай скульптуры. Галоўнае месца ў творчасці мастака займае тэма Вялікай Айчыннай вайны, помнікі і мемарыяльныя знакі воінам і партызанам. Сярод іх у вёсках Блужа Пухавіцкага раёна (1968), Рачэнь Любанскага раёна (1969), Белічы Слуцкага раёна і Зарэчча Лагойскага раёнаў (1974); мемарыяльны комплекс «Бабруйскі кацёл» у Бабруйску (1968, у сааўтарстве з П. Цомпелем і М. Бакуменкам); станковыя кампазіцыі «Настаўнік» (1963), «Заслонаўцы» (1965), «Партызанка» (1966), «Партызаны» (1968); партрэты ветэранаў вайны В. М. Гінтаўта, К. І. Дз’яковіча, М. І. Кімбара, Р. Я. Марука, М. М. Рабцава (1970—1980-я гады), партызанскай разведчыцы Т. Галабурды (1982) і інш. Аўтар надмагілля народнага артыста СССР Б. Платонава на Усходніх могілках, мемарыяльнай дошкі мастаку М. Сеўруку ў Нясвіжы, партрэтаў скульптараў А. Глебава, А. Бембеля, С. Селіханава, кампазіцый «Праметэй» (1998), «У ХХІ стагоддзе» (2000).
Творы У. П. Слінчанкі знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь, фондах Беларускага саюза мастакоў, Барысаўскім краязнаўчым музеі.
Узнагароды і званні
правіць- Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь
- Ордэн Айчыннай вайны II ступені
- Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
- Медаль «За ўзяцце Берліна»
- Медаль «За вызваленне Прагі»
- Нагрудны знак Міністэрства культуры Рэспублікі Беларусь «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» (2008)
Зноскі
- ↑ БелЭн 2002.
- ↑ а б в г Слінчанка Уладзімір Пятровіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
- ↑ а б в Память народа — электронный банк документов периода Великой Отечественной войны (руск.)
Літаратура
правіць- Петэрсон Э. А. Слінчанка Уладзімір Пятровіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 9. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
Спасылкі
правіць- Слінчанка Уладзімір Пятровіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»
- Праект «Выток Нёмана — выток духоўнасці»
- Память народа — электронный банк документов периода Великой Отечественной войны (руск.)
- Слинченко Владимир Петрович // Музейный комплекс «Дорога памяти» Архівавана 27 лютага 2022. (руск.)