Уладзімір Уладзіміравіч Спас

вучоны

Уладзімір Уладзіміравіч Спас[1] (нар. 10 лютага 1941) — вучоны ў галіне анестэзіялогіі, рэаніматалогіі і інтэнсіўнай тэрапіі, доктар медыцынскіх навук (1990), прафесар (1992).

Уладзімір Уладзіміравіч Спас
Дата нараджэння 10 лютага 1941(1941-02-10) (83 гады)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці навуковец
Навуковая сфера медыцына, рэаніматалогія[d] і анестэзіялогія
Месца працы
Навуковая ступень доктар медыцынскіх навук (1990)
Навуковае званне
Альма-матар
Узнагароды
медаль «За працоўныя заслугі» Выдатнік аховы здароўя Рэспублікі Беларусь

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў горадзе Гродна. У 1964 годзе скончыў лячэбны факультэт Гродзенскага медыцынскага інстытута. Працаваў у Гродзенскай абласной клінічнай бальніцы, дзе ў 1967 годзе арганізаваў і ўзначаліў аддзяленне анестэзіялогіі. У 1970 годзе перайшоў у Гродзенскі медыцынскі інстытут у якасці асістэнта кафедры шпітальнай хірургіі, дзе працаваў да 1976 года. У 1970 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Изменение обмена кислорода, молочной и пировиноградной кислот, ферментативной активности каталаза угольной ангидразы в организме больных во время эндотрахеального эфирно-кислородного наркоза и оперативного вмешательства» і ў 1975 годзе атрымаў званне дацэнта. У 1976—1991 гадах — загадчык курса анестэзіялогіі і рэаніматалогіі Гродзенскага дзяржаўнага медыцынскага інстытута. У 1990 годзе абараніў доктарскую дысертацыю. У 1991—2015 гадах загадчык першай у Рэспубліцы Беларусь кафедры анестэзіялогіі і рэаніматалогіі педыятрыі № 2 Гродзенскага дзяржаўнага медыцынскага ўніверсітэта, з 2015 года — прафесар.

Навуковая і грамадская дзейнасць правіць

Аўтар навуковых прац па дыягностыцы і інтэнсіўнай тэрапіі сепсісу. У. У. Спасу належаць больш за 250 навуковых прац, 19 вынаходстваў новых метадаў дыягностыкі і лячэння, 43 рацыяналізатарскіх прапаноў, 5 інструкцый. Падрыхтаваў у клінічнай ардынатуры 40 спецыялістаў вышэйшай катэгорыі. Пад яго кіраўніцтвам абаронены 9 кандыдацкіх дысертацый.

Уваходзіў у першы склад праўлення Таварыства анестэзіёлагаў і рэаніматолагаў БССР, створанага ў 1971 годзе[2]. У 1978 годзе быў абраны членам праўлення Усесаюзнага таварыства анестэзіёлагаў-рэаніматолагаў СССР. Член экспертнага савета ВАК Рэспублікі Беларусь у 1995—2004 гадах і з 2008 года. Член Дысертацыйнага савета Беларускай медыцынскай акадэміі паслядыпломнай адукацыі ў 1997—2008 гадах. На працягу 20 гадоў выконваў абавязкі галоўнага пазаштатнага анестэзіёлага-рэаніматолага Упраўлення аховы здароўя Гродзенскага абласнога выканаўчага камітэта.

Узнагароды і званні правіць

Зноскі

Літаратура правіць

Спасылкі правіць