Ультрафіялетавае выпраменьванне
Ультрафіялетавае выпраменьванне (ад лац.: ultra — «за межамі»), скарочана УФ-выпраменьванне або ўльтрафіялет — нябачнае вокам чалавека электрамагнітнае выпраменьванне, якое займае спектральную вобласць між бачным і рэнтгенаўскім выпраменьваннямі ў межах даўжынь хваляў 10 — 380 нм. , і энергіямі ад 3 да 124 эВ. Від выпраменьвання названы з-за таго, што ўвесь спектр складаецца з электрамагнітных хваляў з частотамі, вышэйшымі за тыя, якія чалавек распазнае як фіялетавы колер.
Ультрафіялетавае выпраменьванне | |
---|---|
Папярэдні ў спісе | Рэнтгенаўскае выпраменьванне |
Наступны ў спісе | бачнае выпраменьванне |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ультрафіялетавае святло выпраменьвае Сонца (як і іншыя зоркі), электрычныя дугі, а таксама адмысловыя прылады кшталту лямпаў чорнага святла[1]. Ультрафіялет класіфікуецца як неіанізуючае выпраменьванне, але можа каталізаваць хімічныя рэакцыі, прымушая некаторыя рэчывы свяціцца ці флюарэсцыраваць.
Гл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ Бесараб С. В. gReebok detected. Сам себе дерматовенеролог
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ультрафіялетавае выпраменьванне
- Элен, Джэні. Ultraviolet Radiation: How it Affects Life on Earth. NASA. 6 верасня 2001 года. (англ.)