Ульяна Аляксандраўна

(пам. 1391) княжна цвярская, вялікая княгіня літоўская
(Пасля перасылкі з Ульяна Цвярская)

Ульяна Аляксандраўна (1331 — 17 сакавіка 1391[7], Кіеў) — княжна цвярская, вялікая княгіня літоўская — 2-я жонка Альгерда.

Ульяна Аляксандраўна
Смерць Ульяны Аляксандраўны, мініяцюра Ліцавога зводу XVI ст.
Смерць Ульяны Аляксандраўны, мініяцюра Ліцавога зводу XVI ст.
Нараджэнне 1331[1]
Смерць 17 сакавіка 1391
Месца пахавання
Род Рурыкавічы
Бацька Аляксандр Міхайлавіч[d][2][1]
Маці Анастасія Юр’еўна[d]
Муж Альгерд[2][1][…]
Дзеці Ягайла[3][4], Скіргайла[5][4], Карыбут[4], Лугвен Альгердавіч[4], Карыгайла Альгердавіч[4], Віганд Альгердавіч[6][4], Свідрыгайла[4], Аляксандра Альгердаўна, Алена Альгердаўна[d], Мінігайла Альгердавіч[d], Феадора Альгердаўна[d] і Марыя Альгердаўна[d]
Веравызнанне праваслаўе
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

правіць

Да 2019 года сучасных даследаванняў біяграфіі княгіні Ульяны не было, літаратура абмяжоўвалася энцыклапедычнымі артыкуламі, між тым яе жыццё даволі добра асветлена крыніцамі (напр. Кароткі звод).

Пасля смерці Альгерда ў 1377 годзе, атрымала ў дажывотнае Віцебск, дзе выхоўвала малодшага Альгердавіча — Свідрыгайлу. З 1384 года была ў Віцебску фактычна ў ссылцы, у Крэўскім дагаворы ўжо не згадваецца, аднак і далей актыўна спрабуе ўдзельнічаць у палітыцы. Паводле сведчання немцаў, Ягайла даў Вітаўту ва ўдзел Луцк па радзе Ульяны, імаверна, такім чынам яна хацела захаваць Трокі за Скіргайлам.

Пазнейшыя крыніцы прыпісваюць Ульяне будаўніцтва каменнай сцяны вакол Ніжняга Віцебскага замка.

Перад смерцю прыняла пострыг з імем Марына. Пахавана ў пячорах Кіева-Пячорскай лаўры[8][9][10].

У мастацтве

правіць

Крыніцы

правіць
  1. а б в Русский биографический словарьСПб.: 1912. — Т. 20.
  2. а б Иулиания Александровна // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1894. — Т. XIIIа. — С. 770.
  3. В. Новодворский Ягайло // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1904. — Т. XLI. — С. 484–485.
  4. а б в г д е ё Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. WolffWarszawa: 1895. — С. 336.
  5. Скиргайлло // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1900. — Т. XXX. — С. 199.
  6. А. Э. Вигант // Энциклопедический словарьСПб.: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. VI. — С. 225.
  7. Калечиц 2013, p. 61.
  8. Ніканаўская (ПСРЛ 11, С. 127)
  9. Тыпаграфская…
  10. Піскароўскі…

Літаратура

правіць