Універсальная газавая пастаянная

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Універсальная газавая пастаянная (таксама — пастаянная Мендзялеева) — тэрмін, які ўпершыню уведзены ва ўжытак Д. Мендзялеевым ў 1874 г. колькасць роўная працы пашырэння аднаго моля ідэальнага газу ў ізабарнам працэсе пры павелічэнні тэмпературы на 1 К.

Агульная інфармацыя

правіць

У 1874 годзе[1][2] Д. Мендзялееў вылічыў значэнне канстанты ў ўраўненні Мендзялеева-Клапейрона (ўраўненні стану ідэальнага газу) для аднаго моля газу, выкарыстоўваючы закон Авагадра, згодна з якім 1 моль розных газаў пры аднолькавым ціску і тэмпературы займае аднолькавы аб'ём ( ).

У некаторых навуковых колах гэтую пастаянную прынята называць пастаяннай Мендзялеева. Абазначаецца лацінскай літарай  .

Уваходзіць ва ўраўненне стану ідэальнага газу

 

У Міжнароднай сістэме адзінак (СІ) універсальная газавая пастаянная роўная [3]   Дж(моль∙К).

У сістэме СГС універсальная газавая пастаянная роўная   Эрг(моль∙К).

Удзельная газавая пастаянная (R/M) для сухога паветра   Дж(кг∙К)

Сувязь паміж газавымі пастаяннымі

правіць

Універсальная газавая пастаянная выяўляецца праз дабытак пастаяннай Больцмана на лік Авагадра,  . Універсальная газавая пастаянная больш зручная пры разліках, калі колькасць газу выражана у молях.

Зноскі

  1. Д. И. Менделеев. О сжимаемости газов (Из лаборатории С.-Петербургского Университета). стр. 309—352. Журнал русского химического общества и физического общества. Том 6. 1874 г. [1]
  2. Д. Менделеев. Объ упругости газовъ. 1875 г.
  3. Значэние, рэкамендаванае CODATA, 2010 г.

Гл. таксама

правіць

Літаратура

правіць