Уніпалярная машына

Уніпалярная машына (ад уні- + позналац. polaris «палярны»): электрычная машына пастаяннага току, у якой магнітнае поле захоўвае пастаянную велічыню і кірунак па ўсёй акружнасці паветранага зазору, што дае магчымасць атрымаць пастаянны ток без камутацыі.

Дыск Фарадэя, першы ўніпалярны генератар

Уніпалярныя машыны выкарыстоўваюцца як генератары для атрымання вялікіх токаў (5000—50000 А) нізкага напружання (5—40 В), а таксама як датчыкі хуткасці і паскарэння.

Прынцып дзеяння: пры вярчэнні кантактавага кольца ў полі пастаяннага магніта (плоскасць кольца перпендыкулярная сілавым лініям) паміж кантактавымі шчоткамі на восі і обадзе кольца ўзнікае пастаянная рознасць патэнцыялаў. Пры замыканні шчотак на вонкавы ланцуг у ім пачынае цячы пастаянны ток.

Літаратура

• Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 10. Сошна — Фут / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1974. — 656 с.: іл., карты.