Уільям Рамзай

Сэр Уільям Рамзай, таксама Уільям Рэмзі (англ.: Sir William Ramsay; 2 кастрычніка 1852, Глазга — 23 ліпеня 1916, Хай-Уікам) — англійскі хімік і фізік. Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1888). Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1904).

Уільям Рамзай
англ.: William Ramsay
Дата нараджэння	2 кастрычніка 1852(1852-10-02)
Месца нараджэння	Глазга, Glasgow[d], Lanarkshire[d], Шатландыя, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Дата смерці	23 ліпеня 1916(1916-07-23) (63 гады)
Месца смерці	Хай-Уікам[d], Бакінгемшыр[d], Бакінгемшыр[d], Паўднёва-Усходняя Англія[d], Англія, Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Грамадзянства	Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Род дзейнасці	хімік, прафесар
Навуковая сфера	хімія
Месца працы	Універсітэцкі каледж Лондана[d] Універсітэт Стратклайда[d] Брыстальскі ўніверсітэт Універсітэт Глазга
Альма-матар	Цюбінгенскі ўніверсітэт Універсітэт Глазга
Навуковы кіраўнік	Вільгельм Рудальф Фітыг[d]
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Баварская акадэмія навук[d] Пецярбургская акадэмія навук Шведская каралеўская акадэмія навук Венгерская акадэмія навук Эдынбургскае каралеўскае таварыства[d] Расійская акадэмія навук Пруская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d] Турынская акадэмія навук[d] Нідэрландская каралеўская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды і прэміі	член Лонданскага каралеўскага таварыства Leconte Prize[d] (1895) Нобелеўская прэмія па хіміі (1904) медаль Эліята Крэсана[d] (1913) медаль Матэўчы[d] (1907) ганаровы доктар Ягелонскага ўніверсітэта[d] (1900) August Wilhelm von Hofmann Medal[d] (1903) медаль Дэві[d] (1895) Honorary Fellow of the Royal Society of Edinburgh[d]
Уільям Рамзай на Вікісховішчы

Біяграфічныя звесткі

Вучыўся ва ўніверсітэтах Глазга (1866—70), Гайдэльберга і Цюбінгена (доктар філасофіі; 1872). 3 1872 ва ўніверсітэце Глазга, з 1880 прафесар Брыстальскага, у 1887—1913 — Лонданскага ўніверсітэтаў.

Навуковая дзейнасць

Навуковыя працы па фізічнай, арганічнай і неарганічнай хіміі, гісторыі хіміі і фізікі. Адкрыў аргон (1894, разам з Дж. У. Рэлеем), неон, крыптон і ксенон (1898, разам з М. Траверсам). Вылучыў гелій з газаў клевіту (разнавіднасць уранавай смаляной руды; 1895). Вызначыў месца інертных газаў у перыадычнай сістэме хімічных элементаў (1900, адначасова з Дз. Мендзялеевым). Эксперыментальна назіраў самаадвольны радыеактыўны распад радыю і радону з утварэннем гелію (1903, разам з Ф. Содзі).