Уладзімір Георгіевіч Кастрыёта-Скандэрбек

(Пасля перасылкі з У. Кастрыёта-Скандэрбек)

Уладзімір Георгіевіч Кастрыёта-Скандэрбек (1820 — 13 [25] лютага 1879) — кампазітар-аматар, князь.

Уладзімір Георгіевіч Кастрыёта-Скандэрбек
Дата нараджэння 1820[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 13 (25) лютага 1879[2]
Месца пахавання
Краіна
Музычная дзейнасць
Прафесіі кампазітар

Біяграфія правіць

Служыў у лейб-гвардыі, у канцы 1840-х гг. выйшаў у адстаўку. У канцы 1840—1850-х гг. трымаў квартэт у сваім маёнтку Гарадзец на Магілёўшчыне з прыгонных сялян, прафесійна падрыхтаваных нямецкім скрыпачом Бекерам, і вядомы музычны салон у сталіцы, сябраваў з М. І. Глінкам і А. С. Даргамыжскім[3], як кампазітар знаходзіўся пад уплывам апошняга.

Аўтар рамансаў, у тым ліку на вершы Лермантава («Чаркеская песня», «І сумна, і нудна» і інш.), і сачыненняў для камернага ансамбля, у тым ліку трох струнных квартэтаў, другі з якіх атрымаў у 1861 годзе другую прэмію на конкурсе Рускага музычнага таварыства, — паводле меркавання Л. М. Раабена, гэта ўзнагарода квартэту Кастрыёта-Скандэрбека, стылістычна пярэстаму і няроўнаму, стала «апошнім прыкладам творчага спаборніцтва аматарскага і прафесійнага мастацтва», паколькі праца кампазітараў-дылетантаў, важная для рускай музыкі першай паловы XIX стагоддзя, у гэты перыяд імкліва страчвала сваё значэнне[4].

Акрамя таго, Кастрыёта-Скандэрбеку належаць транскрыпцыі для фартэпіяннага квінтэта сімфоній, уверцюр і санаты «Хамерклавір» Людвіга ван Бетховена. «Матэрыялы да біяграфіі А. С. Даргамыжскага», напісаныя Кастрыёта-Скандэрбекам у суаўтарстве з У. В. Стасавым, публікаваліся ў 1875 годзе ў часопісе «Руская даўніна», апублікаваны і лісты Даргамыжскага да яго.

Пахаваны на Машэкаўскіх могілках у Магілёве.

Зноскі

Літаратура правіць

  • Синявская Л. П. Струнный квартет в русской музыке: 1790—1860 годы. На исторических путях отечественной инструментально-симфонической культуры. — Екатеринбург, 2004.

Спасылкі правіць