ФК Белшына

Белшына
Белшына
Поўная назва	КСУП «Бабруйскі футбольны клуб „Белшына“»
Заснаваны	1976
Горад	Бабруйск, Беларусь
Стадыён	«Спартак»; Умяшчальнасць: 3 709
Ген. дырэктар	Віталь Былінін
Галоўны трэнер	Віталь Паўлаў
Чэмпіянат	Вышэйшая ліга
2022	12 месца
Сайт	Афіцыйны сайт

«Белшына» — беларускі футбольны клуб з горада Бабруйск, заснаваны ў 1976 годзе. У цяперашні час выступае ў Вышэйшай лізе чэмпіянату Беларусі. Гуляе ў найвышэйшым дывізіёне з 1993 года (акрамя 2005, 2007—2009, 2017—2019 і 2021 гадоў). Хатнія матчы праводзіць на стадыёне «Спартак».

ГісторыяПравіць

БССРПравіць

Першыя афіцыйныя спаборніцтвы па футболе ў Бабруйску былі праведзены ў 1920 годзе. У 1920—1930-я гады рэгулярна праводзіліся першынствы горада, а таксама таварыскія матчы з камандамі іншых гарадоў. Бабруйскія футбалісты трывала траплялі ў створаную ў 1928 годзе зборную БССР. З 1920-х гадоў зборная Бабруйска пачынае ўдзельнічаць у чэмпіянаце БССР.

Футбольнае жыццё было перарвана Вялікай Айчыннай вайной, пасля яе заканчэння Бабруйск быў прадстаўлены на рэспубліканскай арэне камандай «Спартак», якая ў 1958 годзе стала чэмпіёнам БССР. Пазней Бабруйск быў прадстаўлены камандамі ДА (1960), «Старт» (1962), «Дзяржынец» (1963—1964), «Бярэзіна» (1965, 1976), «Мэблевік» (1966, 1967), якія не мелі значных поспехаў. Чарговы ўздым бабруйскага футбола звязаны з камандай «Будаўнік», якая ў 1972 і 1973 гадах станавілася чэмпіёнам БССР. У «Будаўніку» пачынаў сваю кар’еру Аляксандр Пракапенка.

У 1976 годзе Беларускі шынны камбінат стаў заснавальнікам каманды «Шыннік», якая неўзабаве стала выступаць у чэмпіянаце БССР, мела поспехі: у 1978 і 1987 гадах стала чэмпіёнам рэспублікі, у 1979 годзе — уладальнікам Кубка БССР.

У 1989 годзе адбыўся скандал — матч апошняга тура супраць мінскага СКІФа насамрэч не быў згуляны, а арганізатары паведамілі пра нібыта пра праведзеную сустрэчу з выніковым лікам 1:1. За гэты падлог «Шыннік» быў адхілены ад удзелу ў чэмпіянаце БССР. Сезон 1990 каманда правяла ў чэмпіянаце Магілёўскай вобласці.

1992—2006Правіць

У 1992 годзе, пасля заснавання чэмпіянату незалежнай Беларусі, «Шыннік» трапіў у Другую лігу (Д2), а праз два гады выйшаў у элітны дывізіён. У гэты час у Бабруйску існавала іншая каманда «Фандак», якая ў 1995 годзе змяніла назву на «Бабруйск», а па заканчэнні сезона спыніла існаванне. Пасля гэтага «Шыннік» застаўся адзінай бабруйскай камандай і змяніў назву на «Белшына».

У другой палове 1990-х гадоў «Белшына» была адным з лідараў беларускага футбола. Тройчы (у 1997, 1999 і 2001 гадах) каманда заваёўвала Кубак Беларусі, станавілася сярэбраным і бронзавым прызёрам, а ў 2001 годзе стала чэмпіёнам Беларусі. Сярод лідараў каманды тых часоў былі браты Эдуард і Ігар Градабоевы, Андрэй Хлебасолаў, Уладзімір Путраш, Дзмітрый Балашоў, Ігар Шусцікаў, Андрэй Хрыпач, Аляксандр Сяднёў, Валерый Шанталосаў.

З 2003 года вынікі клуба сталі пагаршацца. Па выніках сезона 2004 «Белшына» заняла апошняе месца і выбыла ў Першую лігу. На наступны год яна перамагла ў другім дывізіёне і вярнулася ў Вышэйшую лігу, але толькі на адзін год.

2007—2015Правіць

У 2007—2009 гадах «Белшына» зноў гуляла ў Першай лізе. Вярнуцца ў элітны дывізіён атрымалася толькі з трэцяй спробы, калі ў 2009 годзе каманду ўзначаліў малады спецыяліст Аляксандр Сяднёў. У Вышэйшай лізе каманда здолела замацавацца ў сярэдзіне табліцы, рабіла стаўку пераважна на маладых ігракоў, які не прабіліся ў іншых клубах, а таксама на ўкраінскіх футбалістаў. Так, у сезоне 2011 сярод найлепшых бамбардзіраў былі ігракі «Белшыны» Ягор Зубовіч, Дзмітрый Коўб і Максім Лісавы, якія пазней перайшлі ў больш статусныя клубы.

У канцы 2011 года Аляксандр Сяднёў прыняў прапанову ўзначаліць мінскае «Дынама», замест яго галоўным трэнерам стаў Сяргей Яромка. У ліпені 2012 года Сяднёў быў звольнены з «Дынама» і неўзабаве зноў узначаліў «Белшыну». У сезоне 2013 бабруйская каманда ішла ў сярэдзіне табліцы, аднак на момант падзелу каманд на дзве шасцёркі апынулася ў ніжняй палове і страціла шанцы на высокія месцы, у сваёй шасцёрцы атрымлівала перамогу за перамогай і ўпэўнена заняла 7-е месца, на што не паўплывала нават зняцце 6 ачкоў за невыкананне рашэнняў АБФФ.

Сезон 2014 каманда правяла няўдала, хутка апынулася ў ніжняй палове і скончыла сезон на 10-м месцы з 12. У 2015 годзе «Белшына» таксама лічылася аўтсайдарам, але ў выніку паспяхова ішла па дыстанцыі і нават прэтэндавала на прызавыя месцы, у выніку скончыла сезон на чацвёртым радку, што пры пэўных раскладах давала права на ўдзел у Лізе Еўропы. Па заканчэнні сезона галоўны трэнер Аляксандр Сяднёў абвясціў аб тым, што пакідае клуб.

З 2016 годаПравіць

У студзені 2016 года новым галоўным трэнерам быў прызначаны памочнік Сяднёва Віталь Паўлаў, які заявіў пра тое што каманда захавае большасць складу. Аднак літаральна праз тыдзень стала вядома аб тым, што да клуба праяўляюць цікавасць расійскія інвестары з кампаніі «СТМ-Спортменеджмент», якія паставілі задачу скласці канкурэнцыю лідарам беларускага футбола. Замест Паўлава трэнерам стаў расіянін Уладзімір Яжураў, амаль цалкам быў абноўлены склад, былі запрошаны вопытныя беларускія ігракі, а таксама маладыя расійскія, шэраг аргенцінскіх і іншых замежных футбалістаў. Аднак вынікі ў каманды пайшлі не найлепшым чынам. У чвэрцьфінале Кубка Беларусі «Белшына» саступіла наваполацкаму «Нафтану», а ў чэмпіянаце ішла ў сярэдзіне табліцы. У маі па выніках фіналу Кубка Беларусі апошняе месца ў Лізе Еўропы атрымала жодзінскае «Тарпеда-БелАЗ», пакінуўшы бабруйскі клуб па-за еўракубкамі. Яшчэ ў красавіку каманду па сямейных абставінах пакінуў Яжураў, кіраваць трэніровачным працэсам застаўся яго памочнік Вячаслаў Герашчанка, а ў чэрвені футбалісты пачалі пакідаць клуб. У ліпені 2016 года супрацоўніцтва з расійскімі інвестарамі, якія так і не здолелі дасягнуць паразумення з мясцовымі кіраўнікамі, было спынена, амаль усе прывезеныя футбалісты пакінулі Бабруйск (многія з іх далучыліся да новага інвестарскага праекта — брэсцкага «Дынама»). Галоўным трэнерам зноў стаў Віталь Паўлаў, які хутка збіраў каманду з ігракоў Першай лігі і тых, хто не меў практыкі і іншых клубах. З новым складам «Белшына» стала выступаць яшчэ горш і апусцілася ў ніз табліцы, па выніках сезона заняла перадапошняе месца і выбыла ў Першую лігу.

У канцы 2016 года Паўлаў перайшоў на працу ў «Слуцк», а «Белшыну» ўзначаліў Уладзімір Гольмак. Аднак ён ужо ў чэрвені 2017 года пакінуў каманду, выконваць абавязкі галоўнага трэнера да канца сезона застаўся яго памочнік Эдуард Градабоеў. Каманда праваліла сезон у Першай лізе, заняўшы толькі пятае месца.

У 2018 годзе галоўным трэнерам стаў Георгій Кандрацьеў. «Белшына» доўгі час змагалася за выхад у Вышэйшую лігу з мазырскай «Славіяй» і мінскім «Энергетыкам-БДУ», аднак у выніку саступіла ім. У кастрычніку Кандрацьеў быў адпраўлены ў адстаўку, каманду зноў узначаліў Градабоеў, аднак ён выправіць сітуацыю не здолеў і «Белшына» фінішавала трэцяй.

У студзені 2019 года галоўным трэнерам стаў Юрый Пунтус, які здолеў сабраць баяздольны склад. «Белшына» хутка апынулася сярод лідараў і змагалася за першы радок са «Смалявічамі». У верасні 2019 года Пунтус прыняў прапанову ўзначаліць жодзінскае «Тарпеда-БелАЗ», пасля чаго на чале «Белшыны» зноў стаў Эдуард Градабоеў, які завяршыў справу і вывеў бабруйчан у Вышэйшую лігу.

У 2020 годзе «Белшына» пераважна захавала першалігавы склад, істотна не ўзмацніўшыся, у выніку хутка апынулася сярод аўтсайдараў. У маі 2020 года Эдуард Градабоеў быў адпраўлены на адпачынак, каманду замест яго ўзначаліў памочнік Дзмітрый Мігас. Пазней Градабоеў вярнуўся да кіраўніцтва, але ў чэрвені канчаткова быў адпраўлены ў адстаўку. Дзмітрый Мігас зноў стаў на чале каманды, але не выратаваў яе ад 15-га месца з 16 і вылету ў Першую лігу.

У пачатку 2021 года амаль цалкам абнавіўся склад каманды. У лютым 2021 года новым галоўным трэнерам стаў Віталь Паўлаў, але з-за траўмы на працягу большай часткі сезона 2021 ён не працаваў з камандай, якой кіраваў яго памочнік Альберт Рыбак. Нягледзячы на дрэнны старт, хутка бабруйская каманда далучылася да лідараў. У маі 2021 года ФІФА прыняла рашэнне накласці трансферны бан на клуб, бо «Белшына» дагэтуль не пагасіла запазычанасць перад сваім былым легіянерам часоў расійскіх інвестараў^[1]. Забарона на трансферы была знята ў канцы ліпеня^[2]. У другой палове сезона бабруйская каманда змагалася за першае месца, але ў выніку скончыла сезон другой і выйшла ў Вышэйшую лігу.

У лютым 2022 года Паўлаў і Рыбак памяняліся пасадамі, і апошні ўзначаліў каманду. «Белшына» здолела захаваць сваіх лідараў і пасля дрэннага старту ў сезоне 2022 стала набіраць ачкі, часам паказваючы неблагую гульню, хоць і не падымалася вышэй сярэдзіны табліцы на працягу ўсяго чэмпіянату. За некалькі тураў да фінішу гарантаваўшы сабе месца ў Вышэйшай лізе на наступны сезон, бабруйская каманда завяршыла турнір на 12-м радку.

ЭмблемыПравіць

Гісторыя эмблем «Белшыны»
да 2020 года
з 2021 года

ДасягненніПравіць

Чэмпіён БССР (3): 1978, 1982
Чэмпіён Беларусі: 2001
Сярэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 1997
Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі (2): 1996, 1998
Уладальнік Кубка Беларусі (3): 1997, 1999, 2001

Цяперашні складПравіць

Станам на май 2023 года, згодна з афіцыйным сайтам клуба^[3].


№	Паз.	Імя	Нар.
13	Бр	Аляксей Харытановіч (капітан)	1995
24	Бр	Арцём Дзенісенка	1999
35	Бр	Мікіта Пацэнка	2002

2	Аб	Аляксей Матлах	2000
3	Аб	Мікіта Супрановіч (у арэндзе з БАТЭ)	2001
4	Аб	Уладзіслаў Салановіч	1999
19	Аб	Мікіта Сакалоўскі	2002
20	Аб	Іван Юрын	1998
21	Аб	Артур Слабашэвіч	1989
69	Аб	Дзмітрый Букштан	2001
77	Аб	Іван Бакланаў	1995
95	Аб	Мікіта Грыбаў	2002


№	Паз.	Імя	Нар.
5	ПА	Ілья Кухарчык	1997
8	ПА	Дзмітрый Велісевіч	1995
9	ПА	Іаан Гузаў	2004
10	ПА	Кірыл Леановіч	1998
11	ПА	Станіслаў Ламака	2002
18	ПА	Арцём Гурэнка	1994
22	ПА	Дзмітрый Дзенісенка	2004
23	ПА	Міхаіл Калядка	1988
30	ПА	Хабіб Фафана	1998
71	ПА	Яо Леанард Джаха	2001
	ПА	Ілья Васільеў	1997

7	Нап	Ілья Сень	1999

Ігракі ў арэндзеПравіць


№		Паз.	Імя	Нар.
		Нап	Дзмітрый Вашкевіч (у «Тарпеда-БелАЗ» да снежня 2023 года)	2000

Рэзервовы складПравіць


Паз.	Імя	Нар.
Бр	Уладзіслаў Дрозд	2007

Аб	Кірыл Архіпенка	2004
Аб	Кірыл Малых	2006
Аб	Аляксандр Пашкрабнёў	2000
Аб	Ягор Пінчук	2005
Аб	Руслан Прахарэвіч	2004
Аб	Канстанцін Цвяткоў	2005

ПА	Уладзіслаў Балотнікаў	2004
ПА	Аляксей Ганчароў	2005
ПА	Ілья Дрозд	2005


Паз.	Імя	Нар.
ПА	Данііл Жук	2003
ПА	Уладзіслаў Кавалёў	2005
ПА	Мікіта Казлоў	2004
ПА	Андрэй Кантаеў	2005
ПА	Аляксандр Мацвееў	2003
ПА	Мікіта Салановіч	2005
ПА	Ібрахіма Фафана Сары	2000

Нап	Данііл Кулікоў	2007
Нап	Яўген Лаўрыновіч	2004

Трэнерскі штабПравіць

Віталь Паўлаў (нар. 1965) — галоўны трэнер
Дзмітрый Мігас (нар. 1980) — трэнер
Андрэй Хрыпач (нар. 1972) — трэнер
Дзмітрый Турлін (нар. 1985) — трэнер
Павел Лісоўскі (нар. 1984) — трэнер брамнікаў
Андрэй Свіркоў (нар. 1972) — галоўны трэнер дубля
Сяргей Міклуха (нар. 1991) — трэнер дубля
Аляксандр Сакалоўскі (нар. 1966) — трэнер дубля

Статыстыка выступленняўПравіць

Чэмпіянат і Кубак БеларусіПравіць

Сезон	Ліга	М	Г	В	Н	П	Галы	Ачкі	Кубак	Заўвагі
1992	Другая (Д2)	2	16^[A]	11	2	3	24–9	24	1/16 фіналу
1992/1993	Другая (Д2)	1	30	21	8	1	69–19	50	1/16 фіналу	Выхад у Першую лігу
1993/1994	Першая (Д1)	7	30	15	1	14	41–41	31	Чвэрцьфінал
1994/1995	Першая (Д1)	13	30	7	9	14	31–50	23	Паўфінал
1995	Першая (Д1)	15	15	4	3	8	17–29	15	1/16 фіналу
1995	Пераходныя матчы^[B]		2	1	0	1	3–2		1/16 фіналу
1996	Першая (Д1)	3	30	20	3	7	67–32	63	Пераможца
1997	Першая (Д1)	2	30	21	3	6	67–30	66	1/8 фіналу
1998	Вышэйшая (Д1)	3	28	17	6	5	47–17	57	Пераможца	Змена назваў ліг
1999	Вышэйшая (Д1)	8	30	13	6	11	52–42	45	Паўфінал
2000	Вышэйшая (Д1)	9	30	11	5	14	42–38	38	Пераможца
2001	Вышэйшая (Д1)	1	26	17	4	5	43–20	55	1/8 фіналу
2002	Вышэйшая (Д1)	8	26	12	4	10	44–38	37^[C]	Паўфінал
2003	Вышэйшая (Д1)	10	30	8	8	14	44–50	32	1/8 фіналу
2004	Вышэйшая (Д1)	16	30	2	6	22	21–62	12	Чвэрцьфінал	Вылет у Першую лігу
2005	Першая (Д2)	1	30	23	4	3	61–19	73	1/32 фіналу	Выхад у Вышэйшую лігу
2006	Вышэйшая (Д1)	14	26	1	6	19	16–46	9	1/16 фіналу	Вылет у Першую лігу
2007	Першая (Д2)	4	26	15	7	4	46–26	49^[C]	1/16 фіналу
2008	Першая (Д2)	3	26	15	4	7	34–21	49	1/8 фіналу
2009	Першая (Д2)	1	26	20	4	2	55–15	64	1/8 фіналу	Выхад у Вышэйшую лігу
2010	Вышэйшая (Д1)	6	33	12	9	12	31–42	45	Паўфінал
2011	Вышэйшая (Д1)	5	33	12	12	9	41–35	48	1/16 фіналу
2012	Вышэйшая (Д1)	7	30	7	9	14	26–40	30	Чвэрцьфінал
2013	Вышэйшая (Д1)	7	32	15	8	9	42–38	47^[D]	Чвэрцьфінал
2014	Вышэйшая (Д1)	10	32	8	8	16	42–56	32	Чвэрцьфінал
2015	Вышэйшая (Д1)	4	26	12	7	7	39–19	43	Чвэрцьфінал
2016	Вышэйшая (Д1)	15	30	5	10	15	34–45	25	1/16 фіналу	Вылет у Першую лігу
2017	Першая (Д2)	5	30	14	7	9	56–30	47^[E]	1/16 фіналу
2018	Першая (Д2)	3	28	18	5	5	59–23	59	Чвэрцьфінал
2019	Першая (Д2)	1	28	21	5	2	74–22	68	1/16 фіналу	Выхад у Вышэйшую лігу
2020	Вышэйшая (Д1)	15	30	5	6	19	34–71	21	1/16 фіналу	Вылет у Першую лігу
2021	Першая (Д2)	2	33	19	6	8	69–42	63	1/16 фіналу	Выхад у Вышэйшую лігу
2022	Вышэйшая (Д1)	12	30	6	12	12	37–50	30	Чвэрцьфінал

↑ Улічваючы дадатковы матч за першае месца супраць «Дынама-2» (паражэнне 0:3).
↑ Пераходныя матчы за месца ў вышэйшай лізе супраць пінскага «Камунальніка», другой каманды Другой лігі 1995.
↑ ^а ^б З каманды зняты 3 ачкі за парушэнне рэгламенту.
↑ З каманды зняты 6 ачкоў за парушэнне рэгламенту.
↑ З каманды зняты 2 ачкі за за сістэматычнае невыкананне рашэнняў Камітэта па статусу і пераходам ігракоў АБФФ.

Міжнародныя кубкіПравіць

Сезон	Кубак	Раўнд		Першыя матчы	Адказныя матчы	Вынік
1997/1998	Кубак Кубкаў	Кв. раўнд	Садам (Талін)	1:1 (Г)	4:1 (Х)	5:2
1997/1998	Кубак Кубкаў	1 раўнд	Лакаматыў (Масква)	1:2 (Х)	0:3 (Г)	1:5
1998/1999	Кубак УЕФА	1 к/р	ЦСКА (Сафія)	0:0 (Г)	1:3 (Х)	1:3
1999/2000	Кубак УЕФА	Кв. раўнд	Амонія (Нікасія)	1:5 (Х)	0:3 (Г)	1:8
2001/2002	Кубак УЕФА	Кв. раўнд	Ружамберак	1:3 (Г)	0:0 (Х)	1:3
2002/2003	Ліга чэмпіёнаў	1 к/р	Портадаўн	0:0 (Г)	3:2 (Х)	3:2
2002/2003	Ліга чэмпіёнаў	2 к/р	Макабі (Хайфа)	0:4 (Г)	0:1 (Х)	0:5

Неафіцыйныя турнірыПравіць

Сезон	Кубак	Раўнд		Вынік
2002	Кубак чэмпіёнаў Садружнасці	Група D	Флора (Талін)	1:3
		Група D	Ніса	1:2
		Група D	СКА-ПВО	1:1